(1st hand)
	ο[μ]ο[λ]ογούσιν αλλή[λ]οις Τρύφων Διονυ[σίου]
	τού Τρύφωνος μητρὸς [Θ]αμούν[ιο]ς τή[ς]
	Ὀννώφριος καὶ Πτολεμαίο[ς] Παυσιρίωνος
	τού Πτολεμαίου μητρὸς Ὠφελούτος τής
5	Θέωνος γέρδιος, αμφότεροι τών απʼ Ὀξυ-
	ρύγχων πόλεως, ο μέν Τρύφων εγδεδόσ-
	θαι τω Πτολεμαίω τὸν εαυτού υιὸν Θοώ-
	νιν μητρὸς Σαραεύτος τής Απίωνος ουδέ-
	πω όντα τών ετών επὶ χρόνον ενιαυτὸν
10	ένα απὸ τής ενεστώσης ημέρας, διακονού(ν)-
	τα καὶ ποιο[ύ]ντα πάντα τὰ επιτασσόμε-
	να αυτω υπὸ τού Πτολεμαίου κατὰ τὴν
	γερδιακὴν τέχνην πασαν, <ο δέ Πτολεμαίος κατʼ αυτὸν εκδιδάξειν τὸν παίδα
	κατὰ τὴν γερδιακὴν τέχνην> ως καὶ αυτὸς
	επισται, τού παιδὸς τρεφομένου καὶ ιμα-
15	τισζομένου επὶ τὸν όλον χρόνον υπὸ
	τού πατρὸς Τρύφωνος πρὸς όν καὶ είναι
	τὰ δημόσια πάντα τού παιδός, εφʼ ᾧ
	δώσει αυτω κατὰ μήνα ο Πτολεμαίος
	εις λόγον διατροφής δραχμὰς πέντε
20	καὶ επὶ συνκλεισμω τού όλου χρόνου
	εις λόγον ιματισμού δραχμὰς δέκα δύο,
	ουκ εξόντος τω Τρύφωνι αποσπαν τὸν
	παίδα απὸ τού Πτολεμαίου μέχρι τού
	τὸν χρόνον πληρωθήναι, όσας δʼ εὰν εν
25	τούτω ατακτήση ημέρας επὶ τὰς
	ίσας αυτὸν παρέξεται [με]τὰ τὸν χρό-
	νον ἢ α̣[πο]τεισάτω εκάσ[τ]ης ημέρας
	αργυρίου [δρ]αχμὴν μίαν , [τ]ού δʼ αποσπα-
	θήναι εντὸς τού χρόν[ου] επίτειμον
30	δραχμὰς εκατὸν καὶ εις τὸ δημόσιον
	τὰς ίσας. εὰν δέ καὶ αυτὸ[ς ο] Πτολεμαίος
	μὴ εγδιδάξη τὸν παί[δ]α ένοχος
	έστω τοίς ίσοις επιτε[ί]μοις. κυρία
	η διδασκαλική. (έτους) ιγ Νέ[ρ]ωνος Κλαυδίου
35	Καίσαρος Σεβαστού Γερμανικού
	Αυτοκράτορος, μηνὸς Σεβαστού κα.
——
(2nd hand)
	Πτολεμαίος [Πα]υσιρίωνος
	τού Πτολεμαίου μητρὸς Ὠφε-
	λούτος τής Θέωνος έκαστα
40	ποιήσω εν τω ενιαυτω ενί .
	Ζωίλος Ὥρου τού Ζωίλου μητρὸς
	Διεύτος τής Σω̣κέ̣ω̣ς̣ έγραψα
	υπέρ αυτού μὴ ιδότος γράμματα.
	έτους τρισκαιδεκάτου Νέρωνος Κλαυδίου Καίσαρος
45	Σεβαστού Γερμανικού
	Αυτοκράτο[ρο]ς, μη(νὸς) Σεβαστού κα.

	Αλεξάνδρου τού Αλεξάνδρου βασιλεύοντος έτει εβδόμωι Πτολεμαίου σατραπεύοντος έτει τεσσαρε-
	σκαιδεκάτωι μηνὸς Δίου. Συγγραφὴ συνοικισίας Hρακλείδου καὶ Δημητρίας. Λαμβάνει Hρακλείδης
	Δημητρίαν Κώιαν γυναίκα γνησίαν παρὰ τού πατρὸς Λεπτίνου Κώιου καὶ τής μητρὸς Φιλωτίδος ελεύθερος
	ελευθέραν προσφερομένην ειματισμὸν καὶ κόσμον (δραχμών) (χιλίων), παρεχέτω δέ Hρακλείδης Δημητρίαι
5	όσα προσήκει γυναικὶ ελευθέραι πάντα, είναι δέ ημας κατὰ ταυτὸ όπου άν δοκήι άριστον είναι βουλευομένοις κοινήι
	βουλήι Λεπτίνηι καὶ Hρακλείδηι. Ειὰν δέ τι κακοτεχνούσα αλίσκηται επὶ αισχύνηι τού ανδρὸς Hρακλείδου Δημητρία,
	στερέσθω ωμ προσηνέγκατο πάντων, επιδειξάτω δέ Hρακλείδης ότι άν εγκαλήι Δημητρίαι εναντίον ανδρών τριών,
	οὓς άν δοκιμάζωσιν αμφότεροι. Μὴ εξέστω δέ Hρακλείδηι γυναίκα άλλην επεισάγεσθαι εφ’ ύβρει Δημητρίας μηδέ
	τεκνοποιείσθαι εξ άλλης γυναικὸς μηδέ κακοτεχνείν μηδέν παρευρέσει μηδεμιαι Hρακλείδην εις Δημητρίαν·
10	ειὰν δέ τι ποιών τούτων αλίσκηται Hρακλείδης καὶ επιδείξηι Δημητρία εναντίον ανδρών τριών, οὓς άν δοκιμάζωσιν
	αμφότεροι, αποδότω Hρακλείδης Δημητρίαι τὴμ φερνὴν ήν προσηνέγκατο (δραχμὰς) (χιλίας) καὶ προσαποτεισάτω αργυρί-
	ου Αλεξανδρείου (δραχμὰς) (χιλίας). H δέ πραξις έστω καθάπερ εγ δίκης κατὰ νόμον τέλος εχούσης Δημητρίαι καὶ τοίς μετὰ
	Δημητρίας πράσσουσιν έκ τε αυτού Hρακλείδου καὶ τών Hρακλείδου πάντων καὶ εγγαίων καὶ ναυτικών. H δέ συγγραφὴ
	ήδε κυρία έστω πάντηι πάντως ὡς εκεί τού συναλλάγματος γεγενημένου, όπου άν επεγφέρηι Hρακλείδης κατὰ
15	Δημητρίας ἢ Δημητρία τε καὶ τοὶ μετὰ Δημητρίας πράσσοντες επεγφέρωσιν κατὰ Hρακλείδου. Κύριοι δέ έστωσαν Hρακλεί-
	δης καὶ Δημητρία καὶ τὰς συγγραφὰς αυτοὶ τὰς αυτών φυλάσσοντες καὶ επεγφέροντες κατ΄ αλλήλων. Μάρτυρες
	Κλέων Γελώιος, Αντικράτης Τημνίτης, Λύσις Τημνίτης, Διονύσιος Τημνίτης, Αριστόμαχος Κυρηναίος, Αριστόδικος
	Κώιος.

1	άρχοντος Θεοξένο[υ] τού Φιλαιτώλου, μη[ν]ὸς δ[έ]
	Δαιδαφορίου, βουλευόντων Ε[πι]νίκου [τού Νικο]-
	στράτου, Σατύρου τού Ζωΐλ[ο]υ· χεὶρ Θεοφίλου το[ύ Ευαμέ]-
	ρου υπέρ Νικόμαχον Ευδίκου παρόντα καὶ κελεύ[ον]-
5	τα γράψαι υπέρ αυτόν· απέδοτο Νικόμαχος καὶ Νεικ[ὼ]
	τω Απόλλωνι τω Πυθίω επ’ ελευθερία σώματα, οίς ονόματα
	[Ζ]ωπύρα καὶ τὰ εξ αυτής Παράμον<ον> καὶ Κλέωνα καὶ Ζώπυρον,
	[τε]ιμας αργυρίου έκαστον αυτών μ[να]ν τ[εσσά]ρων σ[υ]νευα-
	[ρεσ]τέοντος αυτοίς κα<ὶ> τού υιού αυτών Διονυσίου· καὶ τὰν τε[ι]-
10	[μὰν] απέχομεν πασαν. βεβαιωτὴρ κατασταθεὶς υπ’ [αυτών]
	κατὰ τοὺς νόμους τας πόλιος Λυ<σ>ίμαχος Νικ<ά>νορος, κα[θ]ὼς επίστευσα<ν> τω θεω τὰν ὠνὰν Ζωπύρα καὶ Παράμο-
	νος καὶ Κλέων καὶ Ζώπ<υ>ρος, εφ’ ᾧτε ελεύθεροι είμεν καὶ ανέπαφοι απὸ πάντω<ν> τὸν πάντα βίον.
	παραμεινάτωσαν δέ Παράμονος καὶ Κλέων καὶ Ζώπυρος Διονυσίω τὸν τας ζωας αυτού χρόνον
	ποιούντες τὸ επιτασσόμενον παν τὸ δυνατόν. ει δέ μὴ ποιέοι[σ]αν, εξουσίαν εχέτω Διονύσιος επι-
15	τειμέων τρόπω ᾧ κα θέλη, πλὰν μὴ πολέων. ει δέ τι πάθοι Διονύσιος τών κατ’ άνθρωπον απο-
	λιπὼν τέκνα γνήσια, δότωσαν οι εν τη παραμονη έκαστος δηνάρια εξήκοντα. Ζωπύρα δέ εξουσίαν
	εχέτω ποιείν ά κα θέλη, μηδενὶ μηδέν προσήκουσα. ει δέ τις εφάπτοιτο τών προγεγραμμένων σωμ[ά]-
	των επὶ κ<α>τα<δ>ουλισμω, βεβαίην παρεχόντω <τω> θεω τὰν ὠνὰν οί τε αποδόμενοι καὶ ο βεβαιω-
	τὴρ καὶ οι ιερείς τού Απόλλωνος· ομοίως δέ καὶ ο παρατυχὼν κύριος έστω συλέων καὶ αφαι-
20	ρείμενος εν ελευθερίαν, αζάμιος ὢν καὶ [α]νυπόδικος πάσας δίκας καὶ ζαμίας. εθέμεθα
	δέ τὰς ὠνὰς διὰ τού γραμματέως τής πόλεως Μελισσίωνος τού Λαιάδα —— εις τὰ δημό-
	σια τής πόλεως γράμματα, τὰν δέ ετέραν ενχαράξας εν τω θεάτρω. χεὶρ Λυσιμάχου τού Νικά-
	νορος. γέγονα βεβαιωτὴρ επὶ τὰν προγεγραμ<μ>έναν ὠνὰν κατασταθεὶς υπὸ Νικο-
	μάχου τού Ευδίκου. χεὶρ Διονυσίου. συνευαρεστώ τη Παρ<αμ>όνο<υ κ>α<ὶ> τών προγεγραμ<μ>ένων ὠ-
25	ναν. μάρτυρες οί τε ιερείς τού Απόλλωνο[ς] Διονύσιος Αστοξένου, Δάμων Πολεμάρχου· καὶ
	ιδιώται Αρχίας Αντιγένους, Νικάνωρ Λυσιμάχου, Εύανδρος Μεγάρτα.

5	εγ-
	δίδομεν δέ τὸ έργον όλον πρὸς χαλκόν, τὰς μέν στή-
	λας καὶ τοὺς θριγκοὺς πρὸς λίθον εφ’ ὡμαλίαν ό,τι άν εύ-
	ρωσιν, τοὺς δ’ υποβατήρας εν προσέργω ποιήσει. τών
	δέ πώρων υποτίμημα λήψεται τού λίθου εκάστου δρα-
10	χμὰς πέντε, όσους άν παρίσχη, τών δέ γραμμάτων
	τής εγκολάψεως καὶ εγκαύσεως στατήρα καὶ
	τριώβολον τών χιλίων γραμμάτων. εργαται δέ συνε-
	χώς μετὰ τὸ τὴν δόσιν λαβείν εντὸς ημερών δέκα
	ενεργών τεχνίταις ικανοίς κατὰ τὴν τέχνην μὴ έ-
15	λαττον ἢ πέντε. άν δέ τι μὴ πείθηται τών κατὰ τὴν
	συγγραφὴν γεγραμμένων ἢ κακοτεχνών τι εξελέγχη-
	ται, ζημιωθήσεται υπὸ τών ναοποιών καθότι άν φαίνη-
	ται άξιος είναι μὴ ποιών τών κατὰ τὴν συγγραφὴν γε-
	γραμμένων. καὶ εάν τις άλλος τών συνεργαζομένων εξε-
20	λέγχηταί τι κακοτεχνών, εξελαυνέσθω εκ τού έργου καὶ
	[μ]ηκέτι συνεργαζέσθω· εὰν δέ μὴ πείθηται, ζημιωθήσε-
	ται καὶ ούτος μετὰ τού εργώνου, εὰν δέ που παρὰ τὸ έρ-
	γον συνφέρη τινὶ μέτρω τώγ γεγραμμένων προσλι-
	πείν ἢ συνελείν, ποιήσει ὡς άν κελεύωμεν. μηδέ απολε-
25	λύσθωσαν απὸ τής εργωνίας οι εξ αρχής έγγυοι καὶ ο ερ-
	γώνης, άχρι άν ο επαναπριάμενος τὰ παλίνπωλα τοὺς
	εγγύους αξιοχρέους [κ]αταστήση· περὶ δέ τών προπε-
	ποιημένων οι εξ αρχής [έ]γγυοι έστωσαν έως τής εσχά-
	της δοκιμασίας. μηδέ καταβλαπτέτω μηθέν τών υπαρ-
30	χόντων έργων εν τω ιερω ο εργώ[νη]ς· εὰν δέ τι καταβλά-
	ψη, ακείσθω τοίς ιδίοις ανηλώμασιν δοκίμως εγ χρόνω
	όσω άν οι ναοποιοὶ τάξωσιν· καὶ εάν τινα υγιή λίθον δια-
	φθείρη κατὰ τὴν εργασίαν ο τής θέσεως εργώνης, έτε-
	ρον αποκαταστήσει δόκιμον τοίς ιδίοις ανηλώμασιν ου-
35	θέν επικωλύοντα τὸ έργον, τὸν δέ διαφθαρέντα λίθον εξ-
	άξει εκ τού ιερού εντὸς ημερών πέντε, ει δέ μή, ιερὸς ο λίθος
	έσται. εὰν δέ μὴ αποκαθιστη ἢ μὴ ακήται τὸ καταβλα-
	φθέν, καὶ τούτο επεγδώσουσιν οι ναοποιοί, ότι δ’ άν εύρη,
	τούτο αυτὸ καὶ ημιόλιον αποτείσει ο εργώνης καὶ οι έγ-
40	γυοι. εὰν δέ κατὰ φυὰν διαφθαρη τις τών λίθων, αζήμιος έσ-
	τω κατὰ τούτον ο τής θέσεως εργώνης. εὰν δέ πρὸς αυ-
	τοὺς αντιλέγωσιν οι εργώναι περί τινος τών γεγραμμέ-
	νων, διακρινούσιν οι ναοποιοὶ ομόσαντες επὶ τών έργων, πλεί-
	ονες όντες τών ημίσεων, τὰ δέ επικριθέντα κύρια έστω.
45	εὰν δέ τι επικωλύσωσιν οι ναοποιοὶ τὸν εργώνην κατὰ
	τὴν παροχὴν τών λίθων, τὸν χρόνον αποδώσουσιν, όσον άν
	επικωλύσωσιν. εγγύους δέ καταστήσας ο εργώνης κατὰ
	τὸν νόμον λήψεται τὴν πρώτην δόσιν, οπόσου άν εργωνή-
	ση, πασών τών στηλών καὶ τών θριγκών τών επὶ ταύτας
50	τιθεμένων, υπολιπόμενος παντὸς τὸ επιδέκατον· όταν δέ
	αποδείξη πάσας ειργασμένας καὶ ορθὰς πάντη καὶ τέλος
	[ε]χούσας κατὰ τὴν συγγραφὴν καὶ μεμολυβδοχοημένας α-
	ρεστώς τοίς ναοποιοίς καὶ τώι αρχιτέκτονι, λήψεται τὴν
	δευτέραν δόσιν πάντων τών γραμμάτων τής επιγραφής
55	εκ τού υποτιμήματος πρὸς τὸν αριθμὸν τὸν εκ τών αντι-
	γράφων εγλογισθέντα, υπολιπόμενος καὶ τούτου τὸ επιδέ-
	κατον· καὶ συντελέσας όλον τὸ έργον, όταν δοκιμασθήι, κομι-
	σάσθω τὸ επιδέκατον τὸ υπολειφθέν καὶ τών πώρων τὸ υπο-
	τίμημα, όσους άν θη, καὶ όσα άν γράμματα επιγράψη
60	μετὰ τὸ τὴν δόσιν λαβείν κομισάσθω καὶ τούτων, όταν καὶ τὸ ε-
	πιδέκατον λαμβάνη, εὰν μή τι εις τὰ επιτίμια υπολογισθη αυ-
	τω. εὰν δέ τι πρόσεργον δη γενέσθαι συμφέρον τω έργω,
	ποιήσει εκ τού ίσου λόγου καὶ προσκομιείται τὸ γινόμενον αυτω,
	αποδείξας δόκιμον.

front side (recto)
	έτους δε̣υτέρου Γαΐου Κ̣α̣ί̣σ̣α̣ρος Σ̣εβαστο̣ύ̣ Γ̣ερμ̣α̣νικού,
	Μεσορὴι τρ̣[ι]α̣κάς, εν κώμη Σινα̣ρὺ τής κά̣τ̣ω̣ι το-
	παρχίας τού Ὀ̣ξυρυγχ̣ε̣ί̣του. εδάνεισεν̣ Ι̣σ̣χ̣υ̣ρίω\ν/
	Διονυσίου Ερμογένει Ερμογένους τού Δ̣η̣μ̣η̣-
5	τ̣ρίου νεω̣τ̣έρωι ⟦  ̣  ̣⟧ καὶ Ερμ̣ί̣α Ζηνοδώ̣ρ̣ο̣υ̣ ν̣ε̣-
	ω̣τ̣έρωι α̣[μ]φοτέροις Πέρσαις τής επιγονή̣ς̣ ε̣ν̣
	αγυ̣ια αρ̣[γυρίου Σεβαστ]ο̣ύ̣ κ̣[αὶ Π]τ̣ο̣λ̣ε̣[μαι]κού νομ̣ί̣σ̣-
	ματο̣ς δρ̣[αχμὰς εκατὸν οκτ]ὼ̣ι κεφαλαίου αίς̣
	ουδέν τώ̣[ι καθόλου προσ]ή̣κ̣τ̣α̣ι. αποδότωσαν
10	δέ οι δεδ̣[ανεισμένοι τώι Ι]σχυρίων̣ι τὰς τού
	αργυρίου [δραχμὰς εκατὸν ο]κ̣τὼι τη τριακάδι
	τού Χοίαχ̣ [τού εισιόντος τρί]του έτους Γαΐου
	Καίσαρο[ς Σεβαστού Γερμα]ν̣ικού. εὰν δέ μὴ
	αποδώσι̣ [καθὰ γέγραπται, α]π̣οτεισάτωσαν
15	οι̣ δεδαν[εισμένοι τώι Ισχυρίωνι τὸ μέν δά-]
	νειον μ[εθʼ ημιολίας, τοὺς δέ τόκους τού υ-]
	περπεσό̣[ντος χρόνου τοὺς καθήκοντας, εγγύων]
	αλλήλων ε̣[ις έκτισιν όντων, τής πράξεως ούσης τώι]
	Ισχυρίων̣[ι έκ τε αυτών καὶ εξ ενὸς καὶ εξ ού]
20	εὰ̣ν̣ αυτών̣ [αιρήται καὶ εκ τών υπαρχόντων αυτοίς]
	πάν̣[των καθάπερ εκ δίκης, μὴ ελαττουμένω περὶ]
	ώ̣̣̔ [άλλων οφείλει Ερμίας ἢ Ισχυρίωνι ἢ τη γυ-]
	ναικὶ αυτ̣ο̣ύ κ̣[α]θʼ ετέρ̣αν̣ ασ̣φ̣[άλειαν. κυρία]
	η συνγρα̣φηι. ☓☓☓☓☓ vac. ?
25	(2nd hand) Ερμογένης Ερμογένους καὶ Ερμίας Ζηνοδώρου νεώτερος
	δεδα̣ν̣ί̣σμ̣εθα τὰ̣ς τού αρ̣γυρίου δραχμὰς εκατὸν οκτὼι̣
	κεφαλαίου καὶ αποδώσομεν διʼ ενγύων αλλήλων
	καθότι πρόκειται. (3rd hand) Ερμ̣ί̣ας Ζηνοδώρου νεώτ̣ε̣ρος
	καὶ Ερμογένης νεώτερος δεδανείσμεθα τὰς τ̣ο̣ύ̣ {αρ}
30	αργ̣υ̣ρίου δραχμὰς εκατ̣ὸ̣ν οκτὼι  κεφαλαίου καὶ
	αποδώσομεν διʼ ενγύω̣ν αλλων καθότι πρόκ̣ε̣ι̣τ̣α̣ι̣,
	κατὰ μηδέν ελαττουμένου σ̣ου εν οίς άλλοις οφε̣ί̣λω̣
	σοι καθʼ ετέραν ασφάλιαν. (4th hand) Ισχυρ̣ίων Διονυ̣σίου
	δεδάνικα καθότι πρόκε̣ι̣ται. έτους δευτέρου Γαΐου̣
35	Καίσαρος Σεβαστού Γερμανικού, Μεσορὴι τριακὰς.
	διὰ Αχιλλέως τού πρὸς τώι γραφίωι  κώμης
	Σιναρὺι καὶ ετέρων τό̣πων κε̣χ̣ρημάτισ̣τ̣αι.
back side (verso)
	(1st hand) έτους β Γαΐου Κ̣α̣ί̣[σ]α̣ρ̣[ο]ς̣ Σ̣ε̣β̣α̣σ̣τ̣ο̣ύ̣ Γερμανικού,
	Μεσορὴ λ̣. (δραχμών) ρη. Ισχυρίωνος̣
40	τού Διονυσίου πρ(ὸς) Ερμογένην καὶ Ερμίαν.

 

	[έδοχσεν τε͂ι βολε͂ι καὶ το͂ι δέμοι. – – – – – επρυτάνευε· – – – – -]
	[. . .] επεστάτε· Λ[. . .]Γ[- – εγραμμάτευε· – – – – – είπε· Ερ]-
	[υθραί]ος απάγ̣εν̣ σ[ί]το[ν ες] Παναθέναια τὰ με̣γ̣άλ̣α̣ ά̣[χσιον μέ ολέ]-
	[ζον]ος ἒ τριο͂ν μνο͂ν καὶ νέ̣με̣[ν] Ερυθραίον [τ]ο[ί]ς παρο͂σιΙ[. . 4 . .]
5	[. . τ]ὸ{ι}ς ℎιερ̣οπο[ι]ὸς ΑΠΗΔΙΝΟΝΜΙΘΑΝΟΙ· ε̣ὰν δέ̣ απ̣άγ. . .[. . 4 . .]
	[. . .]ν αχσια[.] ἒ ΤΙΠΟΣΜΝΕΟΚΑΙΑΤΑΣΕ . . ΕΝΗΑΠΡΙΣΘΑΙΒΙ[- – c.4 – -]
	[. . .]ΣΗΒΛΚΕΑΤΜΟΝΗΟ.ΟΥΧΙΟΨΟΝΟΣΣΤΙΝΑΧΑΝΡΛΧ[- – – c.9 – – -]
	[. . .]ΡΕΟΝΟΣ.ΟΑΣ[. . . .]λον το͂ι̣ β̣ολομένοι Ερυθραίον· απ[ὸ το͂ν]
	[κ]υάμον βολέν̣ ἐ̣͂ναι̣ εί̣κοσ̣ι καὶ ℎ̣εκατὸν άνδ̣ρας· τὸν δέ κ̣[υαμ]-
10	[ε]υθ̣έντ̣α ΘΕ . ΘΕ . Θ̣Ν . εν τ̣ε͂ι [β]ολε͂ι καὶ ΕΝΟΣΕΟΟΝ ἐ͂ναι βολε[ύε]-
	[ν μ]έ̣ όλεζ̣ον ἒ τρι̣άκοντα έ̣τ̣ε̣ γεγονότα· δίοχσιν δ’ ἐ͂ναι [το͂ μέ δ]-
	οκ̣ι̣μ̣α̣σ̣θ̣έν[τ]ος· βολεύεν δέ μέ εντὸ̣ς τεττάρον ε{ι}το͂ν [δίς. απο]-
	κυαμεύσα[ι δ]έ καὶ καταστ̣ε͂σαι τ̣έ̣ν μέν νύ̣ν̣ βολέν τ̣ός τ̣’ [επισκ]-
	ό̣π̣ος καὶ [τὸν] φ̣ρ[ό]ρ̣αρχον, τὸ δέ λοιπὸν τέν̣ βολέν καὶ τὸν [φρόρ]-
15	αρχον, μέ̣ όλεζ̣ον ἒ τ̣ρ̣ιάκ̣οντα ε̣μέ̣ρας π̣ρ̣[ὶ]ν ε̣χσιέναι [τέν βολ]-
	έν· ομνύναι [δέ Δ]ία κα[ὶ] Απόλλο καὶ Δέμε[τρα] ε̣παρομ̣έ̣νο[ς εχσό]-
	λ̣ειαν εφ̣[ιορκο͂ντι τε κ]αὶ παι[σ]ὶν· εχσό[ρ]κ̣[ο͂]ν δέ τ̣ὸν φ̣ρ̣ό[ραρ]-
	[χο]ν κατ̣ὰ [ℎ]ιερ̣õν [τελ]εί{σ}ον (?)·  τ̣έ̣ν δέ βολέν μ̣έ̣ όλ[ε]ζον κ̣ατα[καί]-
	[εν ἒ β]õν τὰ ℎ̣ι̣ε̣ρ̣ε͂α̣ (?), ε̣ὰ̣ν δέ μέ, ἐ͂ναι ζ̣εμιο͂σαι [. .]ΛΕ[.]ΣΑΝΑΤ[- – c.4 – -]
20	ΟΑΝΕΟΔΕΜΟΕΟΝΝΣΟΕ τ̣ὸν δε͂μον κατακαίεν μέ όλεζ̣ον [- – – c.6 – – -]·
	ομν[ύ]να[ι δ]έ̣ [τά]δε [τέν] β̣ολέν· β̣ολεύσο ℎος άν [δύ]νομ̣α̣ι̣ άρ̣ι̣στ[α κ]-
	[αὶ] δι̣κα[ιότα]τα (?) Ερυθραίον το͂ι πλέθει καὶ Αθεναίον καὶ το͂ν [χσυ]-
	νμά[χ]ον· [κ]αὶ ουκ [αποσ]τέσομαι Αθεναίον το͂ π[λ]έθος ουδέ [το͂ν]
	χσυνμάχον το͂ν Αθεναίον ούτ’ αυτὸς εγὸ ούτ’ άλ̣λ̣οι π̣ε[ί]σομ̣[αι]
25	αφ̣ι̣σ̣[τα]μέ̣νο̣[ι] ούτ’ αυτὸς εγὸ ούτ’ άλλον [π]εί[σο ουδέ ℎένα· ουδέ]
	το͂ν φ̣[υγά]δ̣ον [κατ]αδέχσομαι ουδ[έ] ℎένα ούτ’ ά̣λ̣[λ]ον̣ κατ̣α̣δ̣[έχεσθ]-
	[α]ι πείσο[μ]α[ι το͂ν ες] Μέδος φ̣ευ̣γ̣ό[ντο]ν άνευ τε̣͂[ς] β̣ολ̣ε̣͂ς̣ τ̣[ε͂ς Αθε]-
	ναίον καὶ το͂ δέ̣μο· [ο]υδέ το͂ν μενόντον εχσελο͂ [ά]νε̣υ̣ τε̣͂ς β̣ο̣[λε͂ς]
	τ̣ε͂ς Αθεναίον καὶ τ̣[ο͂] δ̣έμο. εὰν δέ τι̣ς αποκτέ̣νει̣ [. . . . Ερυθρα]-
30	ί̣ος ℎέτερον Ερυ̣θ̣ρ̣[αί]ον (?), τεθ[ν]άτο εὰν [γν]οσθε͂ι· ε̣[ὰ]ν δ[. . . 6 . . .]
	[.] γ̣ν̣οσθε͂ι̣, φ̣ευγέτο ℎ̣άπ̣ασα̣ν̣ τέν̣ Αθεναίον χσυνμαχίδ̣[α καὶ τ]-
	ὰ χρέματα δεμόσ[ια έσ]τ̣ο Ερυθραίον. εὰν δέ̣ τ̣ις [.]ΒΟ[. . . . 8 . . . .]
	ΟΣ[. .] τὸς τυράννος τεχ̣νά[ζει] ε̣ς Ερυθρὰ{ι}ς̣ (?) καὶ [αυτ]ὸς [- – – c.6 – – -]
	ΧΑΠΙ τεθνάτο [κ]α̣[ὶ] παίδες̣ ℎ̣οι εχς εκ̣ένο̣ ΕΓ.ΝΕΟ[. . . . . 10 . . . . .]
35	ΕΙΟΘΕΜΙΛΕΘ[.]ΕΧΟΣ[- – c.5 – -] πα̣ίδες [ℎ]οι εχς [ε]κέν[ο – – – – c.10 – – – -]
	Ερυθραίο[.] ΚΑΙ[. . .]Ν Αθεναίον ΑΠΟΣΑΝΟΝ, τὰ δέ χρέ̣ματα [αυ]το͂ Τ?
	Ακολουθούν δέκα στίχοι που δεν παράγουν νόημα, μεταξύ αυτών:
42	[. . . 6 . . .]ΝΑΜΕΝΕΙ[.]ΤΟΜ[.]ΟΡ[.]ΟΝ τ̣οχσό̣τ̣ας ΔΕΚΑΤΑ[.]ΟΙ[.]ΟΟΣΕΝ
45	[. . 4 . .]βολε[. . . .]ΚΑΝΑ[- 1-2]ΟΑΣΙΕΡΑ εκ̣ τε̣͂ς φυλε͂ς ℎεκάστες Χ[- 3-4 -]

	αναγραφεὺς Αρχέδ[ι]κος Ναυκρίτου Λαμπτ[ρεύ]ς.
	επὶ Νεαίχμου άρχοντος επὶ τής Ερεχθη-
	ΐδος δευτέρας πρυτανείας εί Θηρα[μ]έν-
	ης Κηφισιεὺς εγρα[μμ]άτευε· Βοηδρ[ομ]ιώ-
5	νος ενδεκ[ά]τει, [μ]ιαι καὶ τ[ρ]ιακοστεί τή-
	ς πρυτ[α]νείας· τών προέ[δρ]ω[ν] επεψήφ[ιζ]ε
	Διόδοτος Ικαριεύ[ς]· έδ[οξ]εν [τ]ώι δήμωι· Δ-
	ημάδη[ς] Δημέου Παιανιεὺς είπεν· όπως ά-
	ν η αγορὰ η ε[μ] Πειραε[ί] κ[α]τασ[κε]υασθ[εί] κ-
10	αὶ ομαλισθεί ὡς κάλλιστα κ[α]ὶ τὰ εν τώι
	αγορανο[μ]ίωι επι[σ]κευασθεί όσων προσ-
	δείται άπαν[τ]α, αγαθή[ι τ]ύχηι δεδό[χ]θαι
	τώι δήμωι τοὺς αγορανό[μ]ους τοὺς εμ Π[ε]-
	ιραιεί επι[μ]εληθήν[α]ι απάντων τούτων, τ-
15	ὸ δέ ανάλωμα είναι εις ταύτα [εκ] τού αργ-
	υρίου ού οι αγορανόμοι διαχειρίζουσ-
	ιν· επειδὴ δέ καὶ η τών αστυνόμων επιμέ-
	λεια προστέτακται τοίς αγορ[α]νόμοις,
	επιμεληθήναι τοὺς αγορανόμους τών ο-
20	δών τών πλατειώ[ν], ἧι η πομπὴ πορεύεται
	τώι Διὶ τώι Σωτή[ρι κα]ὶ τώι Διονύσωι, όπ-
	ως άν ομαλισθώσιν καὶ κατασ[κ]ευασθώσ-
	ιν ὡς βέλτιστα, τ[ὰ] δέ αν[αλ]ώματα είν[α]ι ε-
	ις ταύτα ε[κ] το[ύ] αργυρ[ίο]υ ού ο[ι α]γορανό-
25	μοι διαχειρίζουσιν. επαναγκαζόντων
	δέ καὶ τοὺς τὸν [χ]ούν κατα[βε]βληκότας ε-
	ις τὰς οδ[ο]ὺς ταύτας [α]ναι[ρ]είν τ[ρ]όπωι ό-
	τωι άν επίστων[τα]ι. επε[ιδὰ]ν δ’ επισκευα-
	σθεί το[ύ] αγορανομ[ί]ο[υ ἃ ενδε]ίται καὶ τ-
30	ής αγο[ρ]ας καὶ τών οδών [δι’ ων] η πομπὴ τώι
	τε Δι[ὶ] τώι [Σ]ωτήρι καὶ τώι [Διον]ύσωι πέμ-
	πεται, τὰ λο[ι]πὰ χρήμ[ατα κατ]α[βά]λλειν α-
	υτοὺς πρὸς [το]ὺς [αθ]λοθ[έτας κατὰ τ]ὸν νό-
	μον. όπως δ’ άν καὶ εις τὸ[ν] λο[ιπὸ]ν χρόνον
35	ὡς βέλτισ[τα] ήι [κα]τ[εσκευασμ]έ[ν]α τά τ’ εν
	τήι αγο[ρ]αι τήι εμ Π[ε]ι[ραεί] καὶ τὰ [ε]ν ταί-
	ς οδοίς, μὴ εξείναι [μηδενὶ μήτε] χούν κα-
	[ταβά]λλειν μήτε άλλ[ο μηδέν μήτε] κοπρώ-
	[να . . . . ε]ν τήι αγοραι [μήτ’ εν τα]ί[ς ο]δοίς
40	[μηδαμού· εὰν δέ τις] τ[ο]ύτων τι π[ο]εί, εὰμ μ-
	[έν δούλος ήι ἢ μέτοικος λ]αμ[βαν]έτω 𐅄 πλ-
	[ηγὰς . . . . . . . .16 . . . . . . . . εὰν] δ’ [ελε]ύθερ-
	[ος . . . . . . . . . .20 . . . . . . . . . .]  EΣΛΥΤΩΙΕ .  .
	— — — — — — — — — — — —ΣΛΣΛ .  .
45	— — — — — — — — — — — — OΝ .  .

	Επὶ θεοκόλου Λέωνος, γραμματέ-
	ος τού συνεδρίου Στρατοκλέος.
	Κόιντος Φάβιος Κοΐντου Μάξιμος ανθύπατος Ῥωμαίων Δυμαί-
	ων τοίς άρχουσι καὶ συνέδροις καὶ τήι πόλει χαίρειν· τών περὶ
5	Κυλλάνιον συνέδρων εμφανισάντων μοι περὶ τών συντελε-
	σθέντων παρ’ υμίν αδικημάτων, λέγω δέ υπέρ τής εμπρήσε-
	ως καὶ φθορας τών αρχ<εί>ων καὶ τών δημοσίων γραμμάτων, ων εγε-
	γόνει αρχηγὸς τής όλης συγχύσεως Σώσος Ταυρομένεος ο
	καὶ τοὺς νόμους γράψας υπεναντίους τήι αποδοθείσηι τοίς
10	[Α]χαιοίς υπὸ Ῥωμαίων πολιτ[εία]ι, περὶ ων τὰ κατὰ μέρος διή[λ]θο-
	[μεν εν Πά]τραις μετὰ τού παρόντ̣[ο]ς συμβουλίου· επεὶ ούν οι διαπρα-
	[ξά]μενοι ταύτα εφαίνοντό μοι τής χειρίστης κ[ατασ]τάσεως
	[κ]αὶ ταραχής κα[τασκευὴν] π̣οιούμενοι̣ [τοίς Έλλησι πασ]ι̣ν· ου μό–
	ν[ον γὰρ] τής πρ[ὸ]ς αλλήλου[ς] ασυναλλ[α]ξ[ία]ς̣ καὶ χρε[ωκοπίας οι]-
15	[κεί]α̣ αλλὰ καὶ [τ]ή̣ς αποδεδομένης κατὰ [κ]οινὸν τοίς Ἕλλη[σιν ε]-
	λευθερίας αλλότρια καὶ τή[ς] ημετέ[ρα]ς προαιρέσεως· εγ[ὼ πα]-
	ρασχομένων τών κατηγόρων αληθινὰς αποδείξεις Σώ-
	σον μέν τὸν γεγονότα αρχηγὸν̣  [τ]ών πραχθέντων καὶ νο-
	μογραφήσαντα επὶ καταλύσει τής αποδοθείσης πολιτεί-
20	[α]ς κρίνας ένοχον είναι θανάτωι πα[ρ]εχώρισα, ομοίως δέ καὶ
	[…]μίσκον Εχεσθένεος τών δαμιοργών τὸν συμπράξαντα
	[τοί]ς εμπρήσασι τὰ αρχεία καὶ τὰ δημόσια γράμματα, επεὶ καὶ
	[αυτὸς] ὡμολόγησεν· Τιμόθεον δέ Νικέα τὸμ μετὰ τού Σώσου
	[γεγονό]τα νομογράφον, επεὶ έλασσον εφαίνετο ἠδικηκώς, ε-
25	[πέταξα] προάγειν εις Ῥώμην ορκίσας, εφ’ [ω]ι τήι νουμηνίαι τού εν-
	[άτου μηνὸ]ς έστα[ι] εκεί καὶ εμφανίσας τ[ώι ε]π̣ὶ τών ξένων στρατη-
	[γώι …].ΑΝ̣[.. π]ρότερον επάν̣εισ[ιν ει]ς οίκον, εὰ̣[ν μ]ὴ ΑΥ̣[…]
	[- – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – -]

	[δαμι]οργού δέ Καιρογένευς Λευ[κ]αθέου.
	Αυτοκράτωρ Καίσαρ θεού υιὸς Σεβαστὸς αρχιερεὺς
	ύπατος τὸ δωδέκατον αποδεδειγμένος
	καὶ δημαρχικής εξουσίας τὸ οκτωικαιδέκατον
5	Κνιδίων άρχουσι βουλήι δήμωι χαίρειν· οι πρέσ-
	βεις υμών Διονύσιος β καὶ Διονύσιος β τού Διονυ-
	σίου ενέτυχον εν Ῥώμη μοι καὶ τὸ ψήφισμα αποδόντες
	κατηγόρησαν Ευβούλου μέν τού Αναξανδρίδα τεθνει-
	ώτος ήδηι, Τρυφέρας δέ τής γυναικὸς αυτού παρούσης
10	περὶ τού θανάτου τού Ευβούλου τού Χρυσίππου. vac. εγὼι
	δέ εξετάσαι προστάξας Γάλλωι Ασινίωι τώι εμώι φίλωι
	τών οικετών τοὺς ενφερομένους τήι αιτία διὰ βα-
	σάνων έγνων Φιλείνον τὸν Χρυσίππου τρείς νύ-
	κτας συνεχώς επεληλυθότα τήι οικία τήι Ευβού-
15	λου καὶ Τρυφέρας μεθ’ ύβρεως καὶ τρόπωι τινὶ πολι-
	ορκίας, τήι τρίτηι δέ συνεπηιγμένον καὶ τὸν αδελ-
	φὸν Εύβουλον, τοὺς δέ τής οικίας δεσπότας Εύβου-
	λον καὶ Τρυφέραν, ὡς ούτε χρηματίζοντες πρὸς
	τὸν Φιλείνον ούτε αντιφραττόμενοι ταίς προσ-
20	βολαίς ασφαλείας εν τήι εαυτών οικίαι τυχείν ἠδύναν-
	το, προστεταχχότας ενὶ τών οικετών ουκ αποκτεί-
	ναι, ὡς ίσως άν τις υπ’ οργής ου[κ] αδίκου προήχθηι, αλ-
	λὰ ανείρξαι κατασκεδάσαντα τὰ κόπρια αυτών· τὸν
	δέ οικέτην σὺν τοίς καταχεομένοις είτε εκόντα
25	είτε άκοντα –αυτὸς μέν γὰρ ενέμεινεν αρνούμενο[ς]-
	αφείναι τὴν γάστραν, τὸν Εύβουλον υποπεσείν δικαιό-
	τερον άν σωθέντα ταιδελφού. πέπονφα δέ υμείν καὶ α[υ]-
	[τ]ὰς τὰς ανακρίσεις. vac. εθαύμαζον δ’ άν, πώς εις τόσον
	έδεισαν τὴν παρ’ υμείν εξετασίαν τών δούλων οι φ[εύ]-
30	γοντες τὴν δίκην, ει μή μοι σφόδρα αυτοίς εδόξ[ατε]
	χαλεποὶ γεγονέναι καὶ πρὸς τὰ εναντία μισοπόνη[ροι],
	μὴ κατὰ τών αξίων παν οτιούν παθείν, vac. επ’ αλλο[τρίαν]
	οικίαν νύκτωρ μεθ’ ύβρεως καὶ βίας τρὶς επεληλυ[θό]-
	των καὶ τὴν κοινὴν απάντων υμών ασφάλειαν [αναι]-
35	ρούντων αγανακτούντες, αλλὰ κατὰ τών καὶ ην[ικ’ ἠ]-
	μύνοντο ἠτυχηκότων, ἠδικηκότων δέ ουδ’ έστ[ιν ό τι].
	αλλὰ νύν ορθώς άν μοι δοκείτε ποιήσαι τήι εμήι [περὶ τού]-
	των γνώιμηι προνοήσαντες καὶ τὰ εν τοίς δημ[οσίοις]
	υμών ομολογείν γράμματα. έρρωσθε.

	αγαθήι τύχηι, ι̣ε̣ρ̣ονομούντος
	Δημητρίου, μηνὸς Θαργηλιώνος
	δευτέραι, Αλέξων Δάμωνος εί-
	πεν· νόμον είναι Γαμβρειώταις
5	τὰς πενθούσας έχειν φαιὰν εσθή-
	τα μὴ κατερρυπωμένην· χρήσθαι
	δέ καὶ τοὺς άνδρας καὶ τοὺς παίδας
	τοὺς πενθούντας εσθήτι φαιαι,
	εὰμ μὴ βούλωνται λευκήι· επιτε-
10	λείν δέ τὰ νόμιμα τοίς αποιχομέ-
	νοις έσχατον εν τρισὶ μησίν, τώι δέ
	τετάρτωι λύειν τὰ πένθη τοὺς άν-
	δρας, τὰς δέ γυναίκας τώι πέμπτωι,
	καὶ εξανίστασθαι εκ τής κηδείας
15	καὶ εκπορεύεσθαι τὰς γυναίκας
	τὰς εξόδους τὰς εν τώι νόμωι γε-
	γραμμένας επάναγκον· τὸν δέ γυ-
	ναικονόμον τὸν υπὸ τού δήμου αι-
	ρούμενον τοίς αγνισμοίς τοίς πρὸ
20	τών Θεσμοφορίων επεύχεσθαι τοίς εμ-
	μένουσιν καὶ ταίς πειθομέναις τώι-
	δε τώι νόμωι εύ είναι καὶ τών υπαρχόν-
	των αγαθών όνησιν, τοίς δέ μὴ πειθο-
	μένοις μηδέ ταίς εμμενούσαις τα-
25	ναντία· καὶ μὴ όσιον αυταίς είναι, ὡς
	ασεβούσαις, θύειν μηθενὶ θεών επὶ δέ-
	κα έτη· τὸν δέ μετὰ Δημήτριον
	στεφανηφόρον ταμίαν αιρεθέντα
	αναγράψαι τόνδε τὸν νόμον εις δύο
30	στήλας καὶ αναθείναι τὴμ μέν
	μίαν πρὸ τών θυρών τού Θεσμοφο-
	ρίου, τὴν δέ πρὸ τού νεὼ τής Αρτέ-
	μιδος τής Λοχίας· ανενεγκάτω
	δέ ο ταμίας τὸ ανάλωμα τὸ γε-
35	νόμενον εις τὰστήλας τώι
	πρώτωι λογιστηρίωι.