A.1       οίδε νό[μ]οι περὶ τώγ καταφθι[μέ]νω[ν· κατὰ] 

[τά]δε θά[π]τ̣εν τὸν θανόντα· εν εμ[α]τίο[ις τρ]- 

[ι]σὶ λευκοίς, στρώματι καὶ ενδύματι [καὶ] 

[ε]πιβλέματι. εξε͂ναι δέ καὶ εν ελάσ[σ]οσ[ι μ]- 

5          [έ] πλέονος αξίοις τοίς τρισὶ εκατὸν δ[ρα]- 

[χ]μέων· εχφέρεν δέ εγ κλίνηι σφηνόπο[δ]ι [κ]- 

[α]ὶ μέ καλύπτεν τὰ δολ[ο]σχερ[έα] τοί[ς εματ]- 

ίοις· φέρεν δέ οίνον επὶ τὸ σήμα μ̣έ π̣[λέον] 

τριών χών καὶ έλαιον μέ πλέο[ν] εν̣ό[ς, τὰ δέ] 

10        [α]γγεί[α] αποφέρεσθαι. τὸν θανό[ν]τα [φέρεν] 

[κ]ατακεκαλυμμένον σιωπήι μέχρι [επὶ τὸ] 

[σ]ήμα. προσφαγίωι [χ]ρε͂σθαι κ̣ατὰ τ̣ὰ π[άτρι]-

[α. τ]ὴγ κλίνην απὸ το[ύ] σή̣[μα]το[ς] καὶ τὰ σ[τρώ]- 

ματα εσφέρεν ενδόσε, τήι δέ υστεραί[ηι δι]- 

15        αρραίνεν τὴν οικίην ελεύθερον θαλά[σση]- 

[ι] πρώτον, έπειτα δ̣έ̣ ύ[δ]ατι λούεν γή[ι] χ[ρίσ]- 

αντα· επὴν δέ διαρανθήι, καθαρὴν ἐ͂ναι τὴν οικίην καὶ θύη θύεν εφί[στι]- 

[α]. τὰς γυναίκας τὰς [ι]ούσας [ε]πὶ τὸ κήδ[εον] 

απιέναι προτέρας τών {αν} ανδρών απὸ [τού] 

20        [σ]ήματος. επὶ τώι θανόντι τριηκόστ̣[ια μέ] 

[π]οιε͂ν. μέ υποτιθέναι κύλικα υπὸ τὴγ [κλί]- 

[ν]ην, μεδέ τὸ ύδωρ εκχε͂ν μεδέ τὰ καλλύ[σμα]- 

τα φέρεν επὶ τὸ σήμα. όπου άν [θ]άνηι, επὴ[ν ε]- 

ξενιχθε͂ι, μέ ιέναι γυναίκας π[ρὸ]ς τ[ὴν οι]- 

25        κίην άλλας ἒ τὰς μιαινομένας· μια[ίνεσθ]-

αι δέ μητέρα καὶ γυναίκα καὶ αδε[λφεὰς κ]- 

αὶ θυγατέρας· πρὸς δέ ταύταις μέ π[λέον π]- 

[έ]ντε γυναικών· παίδας δέ [δύο θ]υγ[ατέρας] 

[α]νεψιών· άλλον [δ]έ μ[ε]δέν[α]. τοὺς μι[αινομέ]- 

30        [νους] λουσαμένο[υς] π[ε]ρ̣ὶ̣  κ̣α̣[ὶ κατακέ]φ[αλα] 

[ύδατ]ος [χ]ύσι κα[θαρ]οὺς ἐ͂ναι εωι [. . .7. . . .]

[. . .7. . . .]ηνυ[. . . . . . . . . .20. . . . . . . . . . ]

 — — — — — — — — — — — — — — — — — — 

B.1       [έδο]ξεν τήι v

 [β]ουλήι καὶ v

[τ]ώι δήμωι· v v

[τή]ι τρίτηι v

5          [κα]ὶ τοίς ενι- 

[αυ]σίοις κα- v

[θ]αροὺς εί- v v

[ν]αι τοὺς ποι- 

[ού]ντας· ες ι- v

10        [ε]ρὸν δέ μὴ ι- v

[έ]ναι καὶ τὴν 

[ο]ι[κ]ίαν καθα- 

[ρ]ὴν είναι, μέ̣– 

[χρι] άν εκ τού 

15        [σ]ήματος έλθ- 

 [ωσιν].  vacat

αγαθήι τύχηι, ι̣ε̣ρ̣ονομούντος
Δημητρίου, μηνὸς Θαργηλιώνος
δευτέραι, Αλέξων Δάμωνος εί-
πεν· νόμον είναι Γαμβρειώταις
5  τὰς πενθούσας έχειν φαιὰν εσθή-
τα μὴ κατερρυπωμένην· χρήσθαι
δέ καὶ τοὺς άνδρας καὶ τοὺς παίδας
τοὺς πενθούντας εσθήτι φαιαι,
εὰμ μὴ βούλωνται λευκήι· επιτε-
10  λείν δέ τὰ νόμιμα τοίς αποιχομέ-
νοις έσχατον εν τρισὶ μησίν, τώι δέ
τετάρτωι λύειν τὰ πένθη τοὺς άν-
δρας, τὰς δέ γυναίκας τώι πέμπτωι,
καὶ εξανίστασθαι εκ τής κηδείας
15  καὶ εκπορεύεσθαι τὰς γυναίκας
τὰς εξόδους τὰς εν τώι νόμωι γε-
γραμμένας επάναγκον· τὸν δέ γυ-
ναικονόμον τὸν υπὸ τού δήμου αι-
ρούμενον τοίς αγνισμοίς τοίς πρὸ
20  τών Θεσμοφορίων επεύχεσθαι τοίς εμ-
μένουσιν καὶ ταίς πειθομέναις τώι-
δε τώι νόμωι εύ είναι καὶ τών υπαρχόν-
των αγαθών όνησιν, τοίς δέ μὴ πειθο-
μένοις μηδέ ταίς εμμενούσαις τα-
25  ναντία· καὶ μὴ όσιον αυταίς είναι, ὡς
ασεβούσαις, θύειν μηθενὶ θεών επὶ δέ-
κα έτη· τὸν δέ μετὰ Δημήτριον
στεφανηφόρον ταμίαν αιρεθέντα
αναγράψαι τόνδε τὸν νόμον εις δύο
30  στήλας καὶ αναθείναι τὴμ μέν
μίαν πρὸ τών θυρών τού Θεσμοφο-
ρίου, τὴν δέ πρὸ τού νεὼ τής Αρτέ-
μιδος τής Λοχίας· ανενεγκάτω
δέ ο ταμίας τὸ ανάλωμα τὸ γε-
35  νόμενον εις τὰστήλας τώι
πρώτωι λογιστηρίωι.
Ἣν εσορας στήλην μεστὴν ε-
σορας, φίλε, πένθους.
Κάτθανε γὰρ Ζώη ούνομα
κλησκομένη
5 οκτωκαιδεκέτης, λείψα-
σα γονεύσι δάκρυα
καὶ πάπποις τὰ όμοια, ού-
περ γαίης λίπε πένθη.
Ἦν δέ γάμω ζευχθε<ί>σα κύ-
10 ησέ τε <τ>έκνον άωρον,
ού τεχθέντος άφωνος
λίπεν φάος ηελίοιο.
Πηνειὸς δέ πατήρ χεύων
δάκρ<υ> θήκε τόδ᾿ έργον
15 σύν τε φίλη αλόχω, οίς ήν
τέκνον έν τε κουκ άλλο.
Ουδέ γὰρ εξ αυτής έσχον
τέκνον φώ<ς> λιπούσης
αλλ᾿ άτεκνοι λύπη καρ-
20 τέρεον βίοτον.