Αγαθήι τύχη τής βουλής καὶ τού δήμου τού Αθηναίων· επὶ Λυ-
σάνδρου τού Απολήξιδος άρχοντος, επὶ τής Πανδιονίδος
δωδεκάτης πρυτανείας, ή Γάϊος Γαΐου Ἁλαιεὺς εγραμμά-
τευεν· Σκιροφοριώνος ογδόηι μετ’ ικάδας, τρίτηι καὶ εικοστη
5 τής πρυτανείας· βουλὴ εν βουλευτηρίωι· τών προέδρων
επεψήφιζεν Θεάνγελος Θεανγέλου Αιθαλίδης καὶ συν-
πρόεδροι· έδοξεν τη βουλη· Μενίσκος Φιλοκλέους Κολωι-
νήθεν είπεν· v επειδὴ πρόσοδον ποιησάμενος πρὸς τὴν
βουλὴν ο ειληχὼς ιερεὺς Ασκληπιού καὶ Ὑγιείας εις τὸν με-
10 τὰ Λύσανδρον άρχοντα ενιαυτὸν Διοκλής Διοκλέους Κηφι-
σιεὺς νεώτερος ενφανίζει τὰ θυρώματα διεφθάρθαι τής πρό-
τερον ούσης εις τὸ ιερὸν εισόδου, ομοίως δέ καὶ τὴ̣ν οπίσω
τού προπύλου στέγην, έτι δέ καὶ τὸν ναὸν τού αρχαίου〚ου〛 αφι-
δρύματος τού τε Ασκληπιού καὶ τής Ὑγιείας καὶ διὰ τούτο παρα-
15 καλεί τὴν βουλὴν επιχωρήσαι εατώι κατασκευάσαντι εκ τών
ιδίων θυρώσαι τὸ αρχαίον πρόπυλον, στεγάσαι δέ καὶ τού
προπύλου τὸ οπίσωι μέρος καὶ τὸν ναὸν τὸν απέναντι τή[ς]
εισόδου χάριν τού τὴν αρχαίαν αποδοθήναι τώι ιερω τάξιν· vv αγαθη
τύχη δεδόχθαι τη βουλήι επικεχωρήσθαι Διοκλήι Διοκλέους Κηφι-
20 σιεί νεωτέρωι ποιήσασθαι τὴν ανάθεσιν τών θυρωμάτων
καὶ στεγάσαι τού προπύλου τὸ οπίσωι μέρος, κατασκευάσα[ι]
δέ καὶ τὸν αρχαίον (ναὸν) καθάπερ παρακαλεί καὶ ποιήσασθαι τὴν επ[ι]-
γραφὴν επὶ μέν τών θυρών καὶ τής στέγης τήνδε· vv Διοκλή[ς]
Διοκλέους Κηφισιεὺς νεώτερος ιερεὺς γενόμενος εν τώι ε-
25 πὶ Λυσιάδου άρχοντος ενιαυτώι τὰ θυρώματα καὶ τὴν οπίσωι
τού προπύλου στέγην Ασκληπιώι καὶ Ὑγιεία καὶ τώι δήμωι
ανέθηκεν· επὶ δέ τού ναού ομοίως· Διοκλής Διοκλέους Κη-
φισιεὺς νεώιτερος ιερεὺς γενόμενος εν τώι επὶ Λυσιάδου
άρχοντος ενιαυτώι τὸν ναὸν κατασκευάσας εκ τών ιδί-
30 ων Ασκληπιώι καὶ Ὑγιεία καὶ τώι (δήμωι) ανέθηκεν· ίνα τούτων συν-
τελουμένων ευσεβώς μέ̣ν̣ η βουλὴι τὰ πρὸς τὸ θείον έχη[ι],
γίνωνται δέ καί έτεροι ζηλωιταὶ τών ομοίων.
[- – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – -]
TE τὰν πόλιν απὸ τώ̣ν ΚΡ̣Ι̣Τ̣[- – – –  τὰ δ]αμόσια συνφυ̣[λάσ]-
σειν τὰ απὸ προγόνων παραδ̣[εδ]ομένα α[υτα καὶ τὰ δίκαια οφ]είλοντα τηρείσθαι τ̣[ω]
τε δάμω τω Ῥωμαίων καὶ Σεβαστω Καίσαρι· περὶ [δέ τούτων έχοντος] τὰν πλείσταν φροντ[ί]-
δα Επινίκου τού γραμματέος τών συνέδρων [υ]πέρ̣ [τας πόλιο]ς περὶ τών συμφερόν-
5 των, καθὼς καὶ παρ’ όλον τὸν ενιαυτὸν ποιείται, είνεκεν̣ [του ε]πισκευασθήμεν τὰ δα-
μόσια καὶ παρακαλούντος τοὺς διὰ παντὸς ποιούντας τὰ [δί]καια ται πόλει Ἕλλανάς
τε καὶ Ῥωμαίους τοὺς εν αυτα κατοικούντας καὶ εν τω παρόντ[ι] υπολανβάνοντας τὸ
κοινα ασθενές αυτας κατ’ άνδρα υπεχομένους καὶ κατὰ δύναμιν εκ̣πληρούν τὸ βέλ-
τιστον επανγελλομένους εις τὰν επισκευὰν αυτας, εις άν υπέ[σχ]οντο, vacat
10 Τείσαρχος Διονυσίου εις τὰν επισκευὰν τού αρχαίου γυμνασίου υποσχόμε[νος] δει-
νάρια πεντακόσια επεσκεύασε τάν τε ολυμπικὰν στοὰν καὶ τὰν μέσαν vacat
Κράτων Αρχεδάμου τὰν γινομέναν αυτω έξοδον εις τὸ γυμνάσιον εις ξύλα δεινάρια – – –
ακόσια καὶ τὰ γινόμενα αυτω εν τω μετὰ Φιλόστρατον ενιαυτω εις εναγισμὸν Αριστομέ-
νει ταύρου δεινάρια εβδομήκοντα· vacat
15 Τυχαμένης Δορκωνίδα δεινάρια τριακόσια·
Λεύκιος Βέννιος Γλύκων δεινάρια χίλια·
Τείμαρχος Θέωνος δεινάρια διακόσια·
Πόπλιος Ουαλέριος Άνδρων δεινάρια τριακόσια·
Νικήρατος Θέωνος τὸ βουλείον καὶ τὰν ποτ’ αυτω στοὰν επισκευάσειν εκ τού ιδίου βίου·
20 Καλλίας Απολλώνιου τὰν παντόπωλιν στοὰν ὡσαύτως επισκευάσειν·
Μαρκος Αντώνιος Πρόκλος δεινάρια εκατόν·
Ευάμερος Φιλοκράτεος δεινάρια διακόσια·
Πόπλιος Λικήϊος δεινάρια εκατόν·
Πόπλιος Λικίνιος Κέλερ δεινάρια εκατόν·
25 Πόπλιος Φλαμίνιος δεινάρια εκατόν·
Τιβέριος Κλαύδιος Βουκκίων δεινάρια διακόσια πεντήκοντα·
Διονύσιος Αριστομένεος υπέρ Πλεισταρχίαν τὰν ματέρα δεινάρια πεντακόσια εις τὰν επι-
σκευὰν τού ναού τας Δάματρος καὶ τας στοας τας λεγομένας Νικαίου·
Διογένης Διογένεος υπέρ Διογένη καὶ Φιλωνίδαν καὶ Φιλόξενον δεινάρια εκατὸν πεντήκοντα·
30 Τίτος Νίννιος Φιλιππίων δεινάρια πεντήκοντα·
[Α]σκλάπων καὶ Ξενοκράτης οι Τιμοκράτεος δεινάρια εκατόν·
Νικηφόρος Σωτηρίδα μετὰ Σωτηρίδα τού υιού δεινάρια εκατόν·
Δομέτιος τὸν ναὸν επισκευάσειν τού Hρακλέος καὶ Ερμού εν γυμνασίω· Μηνας καὶ Λεύκιος Σάλβιος οι Ζωπύρου επισκευάσειν εν ᾧ
τὸ κρεοπώλιόν εστι καὶ τὰν ποτ’ αυτω στοὰν απὸ δειναρίων τριακοσίων·
35 Λύσων Νικίππου τὸ λογείον τού δεικτηρίου.
Καὶ συμβουλευόντων επαινείν αυτοὺς εφ’ ᾇ έσχηκαν υπέρ τας πόλιος φροντίδος εις τὸν δαμον
τών Ῥωμαίων καὶ ποτὶ τὸν Σεβαστὸν ευνοία, έδοξε τοίς συνέδροις επαινέσαι τοὺς επανγελ[λο]-
μένους επὶ πασι τοίς προγεγραμμένοις· όπως δέ ή διάδηλος α δεδομένα υπ’ αυτών τα πόλει χάρις
αναθείτω παρὰ τὸ Σεβαστείον Επίνικος ο γραμματεὺς τών συνέδρων εκ τών τας πόλιος εισόδων χαρά-
40 ξαι εις στάλαν λιθίναν καθὼς έκαστος υπέσχετο καὶ ότι επὶ γραμματέος συνέδρων Επινίκου· ὡσ-
αύτως δέ καθ’ έκαστον αναθημάτων τελεσθησομένων γινέσθω επιγραφὰ ότι υπέσχετο επὶ γραμ-
ματέως συνέδρων Επινίκου.
(3rd hand)              έλ(αβον) (έτους) ιθ δ Μεχ(εὶρ) κ̣ϛ
(1st hand) [. . . .]ωι
σ̣υνκεχωρήκαμ̣[εν] Π̣  ̣  ̣  ̣ιωι Κασιώ̣[τη]ι καὶ τοίς τούτου κληρονόμοις
κατʼ ενιαυτὸν εξάγειν πυρού αρτάβ[ας] μυρίας καὶ εισάγειν οίνου κεράμια
5 Κ̣ωα πεντακισχείλια μηδέν υπὸ [μ]η̣δενὸς π̣ρ̣ασσομένωι τέλος
[μ]ηδ΄ άλην καθόλου δαπάνην· επ[ικε]χωρήκαμεν δέ καὶ ων έχει κατ̣ὰ̣
τὴν χώρ̣α̣ν̣ εδαφών πάντων ατ̣[έλει]α̣[ν ε]φ΄ ω· ουδέν ούτε εις τὴν διοί-
κησιν ούτε εις τὸν ίδιον ημών κα[. . .]ων λόγον καθ΄ οντινούν τρόπον
πραχθήσεται επὶ τὸν αεὶ χρόνον· ε[ίναι] δέ καὶ τοὺς γεωργούντας αυτώι
10 πάντας ανεπάφους καὶ ατελείς μ[ηδ]έν υπ?ὸ? μ?η?δενὸς πρασσομέν[ο]υς̣
μηδ΄ εν ταίς κατὰ καιρὸν γεινομέν[αις ε]πιγραφαίς εν τοίς νομοίς συνεισ-
φόρους μηδέ λαϊκὰς ἢ στρατηγικ?[ὰς] πρασσομένους δαπάνας· τά τε
πρὸς τὴν? κατασπορὰν κτήνη κα[ὶ τ]ὰ? πρὸς τὴν τ?ών πυρών καταγωγὴν
υποζύγια καὶ πλοία κατ?ὰ τὸν αυτ[ὸν] τ̣ρόπον ανέπαφα καὶ ατελή καὶ
15 ανενγ̣άρευτα είναι. γραφήτωι ού[ν oί]ς καθήκει, ίν΄ ειδότες
κατακολουθώσι.
(2nd hand) γινέσθωι.
Καλλίμαχος
ο συγγενὴς καὶ επ̣ι̣-
στράτηγος καὶ στρα-
τηγὸς τής Ινδικής
5 καὶ Ερυθρας θαλάσσης
ήκω πρὸς τὴν κ[υ]ρίαν Ἶσιν
καὶ πεπόηκα τὸ προσκύνημα
τού κυρίου βασιλέως θεού νέου
Διον(ύσ)ου Φιλοπάτορος
10                          Φ̣ι̣λ̣αδέλφου
(έτους) ιθ´, Παχὼν θ´.
A B Γ
Γναίω Πονπ[η-] [Θ]εω Δ[ιΐ Ελευθε-] Ποτάμωνι
ίω, Γναίω υιω, ρίω φιλοπάτριδι Λεσβώνακτο[ς]
Mεγάλω, αυτο- Θεοφάνη τω σω- τω ευεργέτα
κράτορι, τω ευ- τήρι καὶ ευεργέ- καὶ σωτήρος
5 εργέτα καὶ σω- τα καὶ κτίστα δευ- καὶ κτίστα τας
τήρι καὶ κτίστα. τέρω τας πατρίδος. πόλιος.
[δαμι]οργού δέ Καιρογένευς Λευ[κ]αθέου.
Αυτοκράτωρ Καίσαρ θεού υιὸς Σεβαστὸς αρχιερεὺς
ύπατος τὸ δωδέκατον αποδεδειγμένος
καὶ δημαρχικής εξουσίας τὸ οκτωικαιδέκατον
5 Κνιδίων άρχουσι βουλήι δήμωι χαίρειν· οι πρέσ-
βεις υμών Διονύσιος β καὶ Διονύσιος β τού Διονυ-
σίου ενέτυχον εν Ῥώμη μοι καὶ τὸ ψήφισμα αποδόντες
κατηγόρησαν Ευβούλου μέν τού Αναξανδρίδα τεθνει-
ώτος ήδηι, Τρυφέρας δέ τής γυναικὸς αυτού παρούσης
10 περὶ τού θανάτου τού Ευβούλου τού Χρυσίππου. vac. εγὼι
δέ εξετάσαι προστάξας Γάλλωι Ασινίωι τώι εμώι φίλωι
τών οικετών τοὺς ενφερομένους τήι αιτία διὰ βα-
σάνων έγνων Φιλείνον τὸν Χρυσίππου τρείς νύ-
κτας συνεχώς επεληλυθότα τήι οικία τήι Ευβού-
15 λου καὶ Τρυφέρας μεθ’ ύβρεως καὶ τρόπωι τινὶ πολι-
ορκίας, τήι τρίτηι δέ συνεπηιγμένον καὶ τὸν αδελ-
φὸν Εύβουλον, τοὺς δέ τής οικίας δεσπότας Εύβου-
λον καὶ Τρυφέραν, ὡς ούτε χρηματίζοντες πρὸς
τὸν Φιλείνον ούτε αντιφραττόμενοι ταίς προσ-
20 βολαίς ασφαλείας εν τήι εαυτών οικίαι τυχείν ἠδύναν-
το, προστεταχχότας ενὶ τών οικετών ουκ αποκτεί-
ναι, ὡς ίσως άν τις υπ’ οργής ου[κ] αδίκου προήχθηι, αλ-
λὰ ανείρξαι κατασκεδάσαντα τὰ κόπρια αυτών· τὸν
δέ οικέτην σὺν τοίς καταχεομένοις είτε εκόντα
25 είτε άκοντα –αυτὸς μέν γὰρ ενέμεινεν αρνούμενο[ς]-
αφείναι τὴν γάστραν, τὸν Εύβουλον υποπεσείν δικαιό-
τερον άν σωθέντα ταιδελφού. πέπονφα δέ υμείν καὶ α[υ]-
[τ]ὰς τὰς ανακρίσεις. vac. εθαύμαζον δ’ άν, πώς εις τόσον
έδεισαν τὴν παρ’ υμείν εξετασίαν τών δούλων οι φ[εύ]-
30 γοντες τὴν δίκην, ει μή μοι σφόδρα αυτοίς εδόξ[ατε]
χαλεποὶ γεγονέναι καὶ πρὸς τὰ εναντία μισοπόνη[ροι],
μὴ κατὰ τών αξίων παν οτιούν παθείν, vac. επ’ αλλο[τρίαν]
οικίαν νύκτωρ μεθ’ ύβρεως καὶ βίας τρὶς επεληλυ[θό]-
των καὶ τὴν κοινὴν απάντων υμών ασφάλειαν [αναι]-
35 ρούντων αγανακτούντες, αλλὰ κατὰ τών καὶ ην[ικ’ ἠ]-
μύνοντο ἠτυχηκότων, ἠδικηκότων δέ ουδ’ έστ[ιν ό τι].
αλλὰ νύν ορθώς άν μοι δοκείτε ποιήσαι τήι εμήι [περὶ τού]-
των γνώιμηι προνοήσαντες καὶ τὰ εν τοίς δημ[οσίοις]
υμών ομολογείν γράμματα. έρρωσθε.
Βασιλεύοντος Μιθραδάτου Ευπάτορος. έτους ισ’,
Φαναγοριτών η βουλὴ καὶ ο δήμος τοὺς απὸ ξέ-
νης στρατιώτας επολιτογράφησαν διὰ τὸ εκ χρό-
νων ικανών συνστρατεύσασθαι καὶ πεποιηκέναι
5 παν τὸ δίκαιον καὶ εν τοίς λοιποίς πασι φιλικώς καὶ ευ-
νόως εσχηκέναι πρὸς τὴν εαυτών πόλιν∙ καὶ έδω-
καν αυτοίς τὰ φιλάνθρωπα ταύτα εφ᾿ ᾧ πολιτι-
κὸν τὸ γεινόμενον μὴ διδώσι μηδ᾿ επισκήνωσιν
μηδ᾿ επίθεσιν καὶ ανείσφοροι πάντων καὶ αλε[ι]-
10 τούργητοι παντὸς πράγματος πλὴν πα̣[νδή]-
μου στρατείας∙ έστω δέ αυτοίς έκ̣π̣[λους]
και είσπλους.
[ – – – η βουλὴ καὶ ο δήμος ετίμησαν – – ]
[ (τὸν δείνα) Hρακλείδου καὶ (τὸν δείνα)]
[Hρ]α̣κλείδου τὸν καὶ Ση[ …., τών πρώ-]
[τ]ων φίλων βασιλέως Αριοβαρ[ζάνου]
5 [Φ]ιλορωμαίου καὶ μάλιστα πιστευομ̣[έ-]
νων καὶ τιμωμένων παρ’ αυτώι, γέ̣γ[ο]ν̣ό-
τας δέ καὶ επ[ὶ] τής πόλεως καὶ [τοὺς α-]
δ̣ελφοὺς τοὺς κοινοὺς ευεργέ[τας α-]
ρετής ένεκεν καὶ ευνοίας, ἧς έχο[ντες]
10 διατελούσι είς τε τοὺς βασιλείς
[κ]αὶ τὸν δήμον, οι δέ ανδριάντες
[αυτών ανέ]σθησαν τιμη δημοσία.
Γραμματέως συνέδρων Φιλοξενίδα τού επὶ Θεοδώ̣[ρου]
                                                      δόγμα·
Επεὶ Πόπλιος Kορνήλιος Σκειπίων ο ταμίας καὶ αντιστράταγος ανυ-
περβλήτω χρώμενος ευνοία τα εις τὸν Σεβαστὸν καὶ τὸν οίκον αυ-
5 τού πάντα μίαν τε μεγίσταν καὶ τιμιωτάταν ευχὰν πεποιημένος,
εις άπαν αβλαβή τούτον φυλάσσεσθαι, ὡς απὸ τών καθ’ έκαστον εαυτού
επιδείκνυται έργων, ετέλεσε μέν τὰ Kαισάρεια μηδέν μήτε δαπάνας
μήτε φιλοτιμίας ενλείπων μηδέ τας υπέρ ταν διὰ τού Σεβαστού θυσιαν
ευχαριστίας ποτὶ τοὺς θεοὺς άμα καὶ τὰς πλείστας τών κατὰ τὰν επα-                                                                                                     ρχείαν πό-
10 λεων σὺν εαυτω τὸ αυτὸ τούτο ποιείν κατασκευασάμενος· επιγνοὺς δέ                                                                                                      καὶ Γάιον
τὸν υιὸν τού Σεβαστού τὸν υπέρ τας ανθρώπων πάντων σωτηρίας τοίς                                                                                                      βαρβάροις μα-
χόμενον υγιαίνειν τε καὶ κινδύνους εκφυγόντα αντιτετιμωρήσθαι τοὺς                                                                                                     πολε-
μίους, υπερχαρὴς ὢν επὶ ταίς αρίσταις ανγελίαις, στεφαναφορείν τε                                                                                                        πάντοις δι-
έταξε καὶ θύειν, απράγμονας όντας καὶ αταράχους, αυτός τε βουθυτών                                                                                                                περὶ
15 τας Γαΐου σωτηρίας καὶ θέαις επεδαψιλεύσατο ποικίλαις, ὡς έριν μέν
γείνε-
σθαι τὰ γενόμενα τών γεγονότων, τὸ δέ σεμνὸν αυτού δι’ ίσου φυλαχ-                                                                                                       θήμεν, εφιλο-
τιμήθη δέ καὶ διαλιπὼν απὸ ταν Kαίσαρος αμεραν αμέρας δύο τὰν                                                                                                             αρχὰν ταν
υπέρ Γαΐου θυσιαν ποιήσασθαι απὸ τας αμέρας εν ᾇ τὸ πρώτον ύπατος                                                                                                     απεδεί-
χθη· διετάξατο δέ αμίν καὶ καθ’ έκαστον ενιαυτὸν τὰν αμέραν ταύταν

μετὰ

20 θυσιαν καὶ στεφαναφορίας διάγειν όσοις δυνάμεθα ιλαρώτατα καὶ [. . . .                                                                                                   .]τατα,
έδοξε τοίς συνέδροις πρὸ δέκα πέντε καλανδών [- – – – – – – – – – – – – – – – – – – -]