1 δακρυόεν τόδε σήμα, καὶ ει κενὸν ἠρίον ἧσται,
Φαρνάκου αυθαίμου τ’ αιπὺ Μύρωνος ομού,
τής Πάπου γενεας οικτρας, ξένοι, ούς Αμισηνοὺ[ς]
ναυαγοὺς Βορέου χείμ’ αποσεισαμένους
5 αγροίκων ξιφέεσσι Σεριφιὰς ωλεσε νήσος,
αμφὶ βαρυζήλου τέρμα βαλούσα τύχης.
Πρώτος δ’ εν Ῥήνης κόλποις στηλώσαθ’ εταίρων
τύμβον επ’ αστήνοις μνημόσυνον στεναχαν.