(1st column)

Παγκράτει αρχισωματοφύλακι καὶ πρὸς τήι συντάξει
παρʼ Αντιμάχου τού Αριστομήδου Μακεδόνος [τώ]ν Απολλωνίου
τής γ ιπ(παρχίας) (εκατονταρούρου) καὶ παρʼ Hρακλείδου Αρίστωνος
Θραικός,
τής αυτής ιππαρχίας, ορφανού, μετὰ προστάτιδος
5 τής ούσης αυτού απὸ συγγραφής συνοικισίου τής αυ-
τού μητρὸς Θαίδος τής Απολλωνίου. επαπορούντ̣ω̣ν̣
τών παρὰ τού προγεγραμμένου ορφανού καὶ τής μ̣η̣τ̣ρ̣[ὸς επὶ]
τοίς ορίοις ού έτι πρότερον τυγχάνει παραδεδειχὼς
ο προγεγραμμένος Αντίμαχος κλήρου (αρουρών) μ περί τε
10 Κερκεσούχα καὶ Άρεως κώμην τής Πολ̣[έ]μ̣ονος
μερίδος, ανθʼ ού ἠλλάξατο πρὸς αυτὸν ο τού Hρακλείδου
πατὴρ Αρίστων περὶ Βούβαστον τής Hρακλείδ̣ο̣υ̣
μερίδος, αξιούμεν συντάξαι γράψαι Νικο̣λ̣ά̣ωι
επιστάτει τής ε ιππαρχίας τών Αρ  ̣  ̣ς
15 ποιήσασθαι τὴν παράδειξιν τού διασεσαφημένου
κ̣[λ]ήρου τών μ (αρουρών) ακολούθως τήι ε̣γ̣δ̣ο̣θ̣ε̣ί̣σ̣η̣ι̣
Αντιμάχωι σχηματογραφίαι ἧς τὸ αντ̣ί̣γ̣ρ̣α̣φ̣ο̣ν̣
υ̣π̣ο̣τέτακται. τούτου δέ γενομένου [τευξό-]
μ̣ε̣θ̣α τής παρὰ σού φιλανθρωπίας.
20 ευ̣τ̣ύ̣χ̣ε̣ι̣
Αγαθήι vac. τύχηι.
Τήν τού θειοτάτου
καί ανεικήτου αυτο-
κράτορος <σ>εβαστήν
5 μητέρα Μ(άρκου) Αυρ(ηλίου)Σευή-
ρου [[ [Αλ]εξ[άνδ]ρου ]]
καί τών ιερών αυτού
στρατευμάτων [[ [Ιου-
[λίαν Μαμαί]αν ]] η
10 λαμπροτάτη Θρα-
κών επαρχεία,
    vacat
επιμελουμένου
Π(οπλίου) Αντίου Τήρου
θρακάρχ[ου].
Ιουλίαν θεὰν Σεβαστὴν Πρόνοιαν
η βουλὴ η εξ Αρήου πάγου καὶ η βου-
λὴ τών εξακοσίων καὶ ο δήμος
αναθέντος εκ τών ιδίων
5 Διονυσίου τού Αύλου Μαρα-
θωνίου, αγορανομούντων
αυτού τε Διονυσίου Μαρα-
θωνίου καὶ Κοίντου Ναιβίου
Ῥούφου Μελιτέως.
εν[— — — — — — — — — — — — — — —κα]-
ὶ συμπρόε[δροι· έδοξεν τώι δήμωι — — — — —]
ας Αισχύλου Σ[․․․ ca. 8․․․․ είπεν· περὶ ων απαγ]-
γέλλει ο άρχων [περὶ τών ιερών ων έθυεν τώ]-
5 ι [Δ]ιονύσωι, τύχει α[γαθεί δεδόχθαι τώι δή]-
μωι, τὰ μέν αγαθὰ δέχεσθ[αι τὸν δήμον, ἃ απα]-
γγέλλει ο άρχων γεγονέν[αι εν τοίς ιεροί]-
ς, οίς έθυεν εφ’ υγιείαι καὶ σωτη[ρίαι τής βο]-
υλής καὶ τού δήμου τού Αθηναίων κα[ὶ τών κ]-
10 αρπών τών εν τεί χώραι· επειδὴ ο άρχω[ν τά]-
ς τε άλλας θυσίας τέθυκεν, όσας αυτώι προσ-
ήκεν, υπέρ τής βουλής καὶ τού δήμου καλώς κ-
αὶ ευσεβώς, επιμεμέληται δέ καὶ τής πομπή-
[ς] τώι Δ[ι]ονύσωι μετὰ τών παρέδρων καὶ τών ε-
15 πιμελητών, διατελεί δέ καὶ τών περὶ τὴν αρ-
χὴν ποιούμενος τὴν επιμέλειαν κατὰ τοὺς
νόμους, επαινέσαι τὸν άρχοντα Νικίαν Φίλ-
ωνος Ὀτρυνέα καὶ τοὺς παρέδρους αυτού vv
Αλκίμαχον Κλεοβούλου Μυρρινούσιον v, Αν-
20 τιφάνην Πολυκράτου Ὀτρυνέα ευσεβείας έ-
νεκα καὶ φιλοτιμίας ήν έχοντες διατελού-
σιν περὶ τὸν δήμον τὸν Αθηναίων· v επαινέσ-
αι δέ καὶ τοὺς τής πομπής επιμελητὰς v Ἴσα-
νδρον Εχεδήμου Κυδαθηναιέα, v Μνησίθεον
25 Εχεδήμου Κυδαθηναιέα, vv Καλλίθεον Βουλά-
ρχου Φλυέ<α>, Αντιφάτην Ευθυκρίτου Αζηνιέα,
Κάλλαισχρον Διοτίμου Παλληνέα, v Αμεινοκ-
λήν Αντιφάνου Κήττιον, v Ἱέρωνα Φειδύλλου
Αιθαλίδην, v Κάλλιππον Ἱπποθέρσου Αχαρνέ-
30 α, v Πολύζηλον Ευηνορίδου Ἁλαιέα, v Θεογένη-
ν Ποσειδωνίου Αμφιτροπήθεν· v επαινέσαι δ-
έ καὶ τὸν πατέρα τής κανηφόρου Καλλιφώντ-
α Καλλιφώντος Αθμονέα. v αναγράψαι δέ τόδε
τὸ ψήφισμα τὸν γραμματέα τὸν κατὰ πρυτανε-
35 ίαν εν στήληι λιθίνηι καὶ στήσαι εν τώι τεμ-
ένει τού Διονύσου, εις δέ τὴν αναγραφὴν καὶ
τὴμ ποίησιν μερίσαι τοὺς επὶ τεί διοικήσε-
[ι] τὸ γενόμενον ανάλωμα.
[δαμι]οργού δέ Καιρογένευς Λευ[κ]αθέου.
Αυτοκράτωρ Καίσαρ θεού υιὸς Σεβαστὸς αρχιερεὺς
ύπατος τὸ δωδέκατον αποδεδειγμένος
καὶ δημαρχικής εξουσίας τὸ οκτωικαιδέκατον
5 Κνιδίων άρχουσι βουλήι δήμωι χαίρειν· οι πρέσ-
βεις υμών Διονύσιος β καὶ Διονύσιος β τού Διονυ-
σίου ενέτυχον εν Ῥώμη μοι καὶ τὸ ψήφισμα αποδόντες
κατηγόρησαν Ευβούλου μέν τού Αναξανδρίδα τεθνει-
ώτος ήδηι, Τρυφέρας δέ τής γυναικὸς αυτού παρούσης
10 περὶ τού θανάτου τού Ευβούλου τού Χρυσίππου. vac. εγὼι
δέ εξετάσαι προστάξας Γάλλωι Ασινίωι τώι εμώι φίλωι
τών οικετών τοὺς ενφερομένους τήι αιτία διὰ βα-
σάνων έγνων Φιλείνον τὸν Χρυσίππου τρείς νύ-
κτας συνεχώς επεληλυθότα τήι οικία τήι Ευβού-
15 λου καὶ Τρυφέρας μεθ’ ύβρεως καὶ τρόπωι τινὶ πολι-
ορκίας, τήι τρίτηι δέ συνεπηιγμένον καὶ τὸν αδελ-
φὸν Εύβουλον, τοὺς δέ τής οικίας δεσπότας Εύβου-
λον καὶ Τρυφέραν, ὡς ούτε χρηματίζοντες πρὸς
τὸν Φιλείνον ούτε αντιφραττόμενοι ταίς προσ-
20 βολαίς ασφαλείας εν τήι εαυτών οικίαι τυχείν ἠδύναν-
το, προστεταχχότας ενὶ τών οικετών ουκ αποκτεί-
ναι, ὡς ίσως άν τις υπ’ οργής ου[κ] αδίκου προήχθηι, αλ-
λὰ ανείρξαι κατασκεδάσαντα τὰ κόπρια αυτών· τὸν
δέ οικέτην σὺν τοίς καταχεομένοις είτε εκόντα
25 είτε άκοντα –αυτὸς μέν γὰρ ενέμεινεν αρνούμενο[ς]-
αφείναι τὴν γάστραν, τὸν Εύβουλον υποπεσείν δικαιό-
τερον άν σωθέντα ταιδελφού. πέπονφα δέ υμείν καὶ α[υ]-
[τ]ὰς τὰς ανακρίσεις. vac. εθαύμαζον δ’ άν, πώς εις τόσον
έδεισαν τὴν παρ’ υμείν εξετασίαν τών δούλων οι φ[εύ]-
30 γοντες τὴν δίκην, ει μή μοι σφόδρα αυτοίς εδόξ[ατε]
χαλεποὶ γεγονέναι καὶ πρὸς τὰ εναντία μισοπόνη[ροι],
μὴ κατὰ τών αξίων παν οτιούν παθείν, vac. επ’ αλλο[τρίαν]
οικίαν νύκτωρ μεθ’ ύβρεως καὶ βίας τρὶς επεληλυ[θό]-
των καὶ τὴν κοινὴν απάντων υμών ασφάλειαν [αναι]-
35 ρούντων αγανακτούντες, αλλὰ κατὰ τών καὶ ην[ικ’ ἠ]-
μύνοντο ἠτυχηκότων, ἠδικηκότων δέ ουδ’ έστ[ιν ό τι].
αλλὰ νύν ορθώς άν μοι δοκείτε ποιήσαι τήι εμήι [περὶ τού]-
των γνώιμηι προνοήσαντες καὶ τὰ εν τοίς δημ[οσίοις]
υμών ομολογείν γράμματα. έρρωσθε.

(copy of Laodikeia in Media)

Μενέδημος Απολλοδότωι καὶ Λαοδικέων
[τ]οίς άρχουσι καὶ τήι πόλει χαίρειν. τού
[γ]ραφέντος πρὸς ημας προστάγματος
[παρὰ τ]ού βασιλέως υποτέτακται
5 [τὸ αντί]γραφον∙ κατακολουθείτε ούν
τοίς επεσταλμένοις καὶ φροντίσατε
όπως αναγραφέν τὸ πρόσταγμα εις στήλην
λιθίνην ανατεθήι εν τώι επιφανεστάτωι
τών εν τήι πόλει ιερών.
10 Έρρωσθε Θιρ΄ Πανήμου ι΄.

vacat

Β[α]σιλεὺς Αντίοχο[ς Μ]ενεδήμωι χαίρειν.
[Βου]λόμενοι τής αδελφής βασιλίσσης
Λαοδίκης τὰς τιμὰς επὶ πλείστον αύξειν
καὶ τούτο αναγκαιότατον εαυτοίς
15 νομίζοντες είν[αι] διὰ τὸ μὴ μόνον ημίν φιλοστόργως
καὶ κηδεμονικώς αυτὴν συμβιούν, [αλ]λὰ καὶ
πρὸς τὸ θείον ευσεβώς διακείσθαι καὶ τὰ άλλα μέν
όσα πρέπει καὶ δίκαιόν εστιν παρ’ ημών [αυτ]ήι
συναντασθαι διατελούμεν μετὰ φιλοστοργίας
20 ποιούντες, κρίνομεν δέ καθάπερ ημών
αποδείκνυνται κατὰ τὴν βασιλείαν αρχιερείς,
καὶ ταύτης κ[αθ]ίστασθαι εν τοίς αυτοίς τό[ποι]ς
αρχιερείας, αἳ φ[ορ]ήσουσιν στεφάνους χρυ[σούς]
έχοντας εικόν[α]ς αυτής, ενγραφήσονται δέ [καὶ]
25 εν τοίς συν[αλ]λάγμασ[ι], μετὰ τοὺς τών προ[γόνων]
καὶ ημών αρχι[ερε]ίς. επεὶ ούν αποδέδει[κται]
εν τοίς υπὸ σ[έ τό]ποις Λαοδίκη{ς}, συ[ντελείσθω]
πάντα τοίς προγεγραμμένοις ακολ[ούθως],
καὶ τὰ αντίγραφα τών επιστολών αναγραφέν[τα]
30 εις στήλας ανατεθήτω εν τοίς επιφανεστάτοις τό[ποις],
όπως νύν τε καὶ εις τὸ λοιπὸν φανερὰ γ[έν]ηται η ημε[τέρα]
καὶ εν τούτοις πρὸς τὴν αδελφὴν [προ]αίρεσις.
      Θιρ΄ Ξαν[δικού . . ].

 

αγαθήι τύχηι, ι̣ε̣ρ̣ονομούντος
Δημητρίου, μηνὸς Θαργηλιώνος
δευτέραι, Αλέξων Δάμωνος εί-
πεν· νόμον είναι Γαμβρειώταις
5  τὰς πενθούσας έχειν φαιὰν εσθή-
τα μὴ κατερρυπωμένην· χρήσθαι
δέ καὶ τοὺς άνδρας καὶ τοὺς παίδας
τοὺς πενθούντας εσθήτι φαιαι,
εὰμ μὴ βούλωνται λευκήι· επιτε-
10  λείν δέ τὰ νόμιμα τοίς αποιχομέ-
νοις έσχατον εν τρισὶ μησίν, τώι δέ
τετάρτωι λύειν τὰ πένθη τοὺς άν-
δρας, τὰς δέ γυναίκας τώι πέμπτωι,
καὶ εξανίστασθαι εκ τής κηδείας
15  καὶ εκπορεύεσθαι τὰς γυναίκας
τὰς εξόδους τὰς εν τώι νόμωι γε-
γραμμένας επάναγκον· τὸν δέ γυ-
ναικονόμον τὸν υπὸ τού δήμου αι-
ρούμενον τοίς αγνισμοίς τοίς πρὸ
20  τών Θεσμοφορίων επεύχεσθαι τοίς εμ-
μένουσιν καὶ ταίς πειθομέναις τώι-
δε τώι νόμωι εύ είναι καὶ τών υπαρχόν-
των αγαθών όνησιν, τοίς δέ μὴ πειθο-
μένοις μηδέ ταίς εμμενούσαις τα-
25  ναντία· καὶ μὴ όσιον αυταίς είναι, ὡς
ασεβούσαις, θύειν μηθενὶ θεών επὶ δέ-
κα έτη· τὸν δέ μετὰ Δημήτριον
στεφανηφόρον ταμίαν αιρεθέντα
αναγράψαι τόνδε τὸν νόμον εις δύο
30  στήλας καὶ αναθείναι τὴμ μέν
μίαν πρὸ τών θυρών τού Θεσμοφο-
ρίου, τὴν δέ πρὸ τού νεὼ τής Αρτέ-
μιδος τής Λοχίας· ανενεγκάτω
δέ ο ταμίας τὸ ανάλωμα τὸ γε-
35  νόμενον εις τὰστήλας τώι
πρώτωι λογιστηρίωι.
Ὁ δήμος ο Αθηνα[ίων]
βασίλισσαν Στρατον[ίκην]
βασιλέως Αρια(ρ)ά[θου]
αρετής ένεκεν καὶ ευνοίας
5 τής εις εαυτὸν
Αρτέμιδι, [Λητ]οί, Α(π)ό[λλωνι]
Ἣν εσορας στήλην μεστὴν ε-
σορας, φίλε, πένθους.
Κάτθανε γὰρ Ζώη ούνομα
κλησκομένη
5 οκτωκαιδεκέτης, λείψα-
σα γονεύσι δάκρυα
καὶ πάπποις τὰ όμοια, ού-
περ γαίης λίπε πένθη.
Ἦν δέ γάμω ζευχθε<ί>σα κύ-
10 ησέ τε <τ>έκνον άωρον,
ού τεχθέντος άφωνος
λίπεν φάος ηελίοιο.
Πηνειὸς δέ πατήρ χεύων
δάκρ<υ> θήκε τόδ᾿ έργον
15 σύν τε φίλη αλόχω, οίς ήν
τέκνον έν τε κουκ άλλο.
Ουδέ γὰρ εξ αυτής έσχον
τέκνον φώ<ς> λιπούσης
αλλ᾿ άτεκνοι λύπη καρ-
20 τέρεον βίοτον.