A.1 οίδε νό[μ]οι περὶ τώγ καταφθι[μέ]νω[ν· κατὰ]
[τά]δε θά[π]τ̣εν τὸν θανόντα· εν εμ[α]τίο[ις τρ]-
[ι]σὶ λευκοίς, στρώματι καὶ ενδύματι [καὶ]
[ε]πιβλέματι. εξε͂ναι δέ καὶ εν ελάσ[σ]οσ[ι μ]-
5 [έ] πλέονος αξίοις τοίς τρισὶ εκατὸν δ[ρα]-
[χ]μέων· εχφέρεν δέ εγ κλίνηι σφηνόπο[δ]ι [κ]-
[α]ὶ μέ καλύπτεν τὰ δολ[ο]σχερ[έα] τοί[ς εματ]-
ίοις· φέρεν δέ οίνον επὶ τὸ σήμα μ̣έ π̣[λέον]
τριών χών καὶ έλαιον μέ πλέο[ν] εν̣ό[ς, τὰ δέ]
10 [α]γγεί[α] αποφέρεσθαι. τὸν θανό[ν]τα [φέρεν]
[κ]ατακεκαλυμμένον σιωπήι μέχρι [επὶ τὸ]
[σ]ήμα. προσφαγίωι [χ]ρε͂σθαι κ̣ατὰ τ̣ὰ π[άτρι]-
[α. τ]ὴγ κλίνην απὸ το[ύ] σή̣[μα]το[ς] καὶ τὰ σ[τρώ]-
ματα εσφέρεν ενδόσε, τήι δέ υστεραί[ηι δι]-
15 αρραίνεν τὴν οικίην ελεύθερον θαλά[σση]-
[ι] πρώτον, έπειτα δ̣έ̣ ύ[δ]ατι λούεν γή[ι] χ[ρίσ]-
αντα· επὴν δέ διαρανθήι, καθαρὴν ἐ͂ναι τὴν οικίην καὶ θύη θύεν εφί[στι]-
[α]. τὰς γυναίκας τὰς [ι]ούσας [ε]πὶ τὸ κήδ[εον]
απιέναι προτέρας τών {αν} ανδρών απὸ [τού]
20 [σ]ήματος. επὶ τώι θανόντι τριηκόστ̣[ια μέ]
[π]οιε͂ν. μέ υποτιθέναι κύλικα υπὸ τὴγ [κλί]-
[ν]ην, μεδέ τὸ ύδωρ εκχε͂ν μεδέ τὰ καλλύ[σμα]-
τα φέρεν επὶ τὸ σήμα. όπου άν [θ]άνηι, επὴ[ν ε]-
ξενιχθε͂ι, μέ ιέναι γυναίκας π[ρὸ]ς τ[ὴν οι]-
25 κίην άλλας ἒ τὰς μιαινομένας· μια[ίνεσθ]-
αι δέ μητέρα καὶ γυναίκα καὶ αδε[λφεὰς κ]-
αὶ θυγατέρας· πρὸς δέ ταύταις μέ π[λέον π]-
[έ]ντε γυναικών· παίδας δέ [δύο θ]υγ[ατέρας]
[α]νεψιών· άλλον [δ]έ μ[ε]δέν[α]. τοὺς μι[αινομέ]-
30 [νους] λουσαμένο[υς] π[ε]ρ̣ὶ̣ κ̣α̣[ὶ κατακέ]φ[αλα]
[ύδατ]ος [χ]ύσι κα[θαρ]οὺς ἐ͂ναι εωι [. . .7. . . .]
[. . .7. . . .]η․νυ[. . . . . . . . . .20. . . . . . . . . . ]
— — — — — — — — — — — — — — — — — —
B.1 [έδο]ξεν τήι v
[β]ουλήι καὶ v
[τ]ώι δήμωι· v v
[τή]ι τρίτηι v
5 [κα]ὶ τοίς ενι-
[αυ]σίοις κα- v
[θ]αροὺς εί- v v
[ν]αι τοὺς ποι-
[ού]ντας· ες ι- v
10 [ε]ρὸν δέ μὴ ι- v
[έ]ναι καὶ τὴν
[ο]ι[κ]ίαν καθα-
[ρ]ὴν είναι, μέ̣–
[χρι] άν εκ τού
15 [σ]ήματος έλθ-
[ωσιν]. vacat
Ψάφισμα Ἱππία Ἱππία τού Ἱππία Αργείου | |
περὶ τας παρακαταθήκας τας Αθάνας. | |
Ι | επ’ ιερέως τας Αθάνας Αριστείδα, τού δέ Ἁλίου Πλε[ι]- |
στάρχου Πα. ιϛ΄. έδοξε μασ[τ]ροίς καὶ Λινδίοις Ἱππίας γ΄ Αργ. είπε· | |
5 | επειδὴ συνβαίνει τὰς μέν ποθόδους τὰς Λινδίων υστερείν, τὰ δέ ει[ς] |
τὰς θυσίας καὶ παναγύ[ρε]ις αναλ[ώ]ματα πολλάκις επείγειν καὶ τού- | |
[τ]ω τρόπω τοὺς άρχοντας εις δυ[σχ]ρη̣στίαν ενπείπτειν, συνφέ̣- | |
ρον δέ εστι Λινδ[ίοι]ς̣ κ[α]ὶ τὰ[ς τώ]ν θεών τειμὰς καὶ τὸ τού [κ]οινού | |
πρέπον διαφυλά[σσ]εσθαι ό[ν]τος εξ ετοίμου αργυρίου εις τὰς | |
10 | παναγύρεις καὶ τ[ὰ]ς τών θεών τειμάς· Τύχα Αγαθα· δεδό- |
χθαι Λινδίοις· κυρωθέντος τούδε τού ψαφίσματος τὸ γεγο- | |
νὸς περίψαφον τ[ώ]ν ιεροταμιαν Μενεκράτευς καὶ Ασκλαπι- | |
άδα καὶ Ἁγησάνδρου απὸ τας ιεροταμείας αυτών εκ τας τ[ρι]- | |
[ε]τίας καὶ εί τι παρειλήφαντι εκ τούτου καὶ εί τί κα παραλάβωντ[ι] | |
15 | [τ]οὶ ενεστακότες ιεροταμίαι Διονύσιος καὶ Καλλίμαχος κα[ὶ] |
[Π]υθόδωρος, παραδόντω ιερὸν εις παρακαταθήκαν τας Αθάνα[ς] | |
[τ]ας Λινδίας καὶ τού Διὸς τού Πολιέως Καλλιστράτω β΄ τω ιερεί | |
[τ]ας Αθάνας εν[ια]υ̣σίω̣· [ομ]οίως δέ καὶ τοὶ επιστάται τοὶ άρχοντε[ς] | |
[τ]ὸν επ’ ιερέως Καλλ[ιστρ]άτου καὶ Ῥοδοπείθευς ενιαυ[τὸν] | |
20 | [ελέ]σθων άνδρας [ε΄] εγ μέν τών ιερατευκότων τ[ας] |
[Α]θάνας γ΄, εγ δέ τών̣ [άλλω]ν Λινδίων β΄· τοὶ δέ αιρεθέ[ν]- | |
[τε]ς παραλαβόντ[ω παρ]ὰ τού ιερέως τας Αθάνας | |
τού δαμοσίου επ̣[ιστά]ν̣το[ς τ]ὰ αποκείμεν[α εν] | |
[τ]ω νακορείω χάλκ[ε]α καὶ σιδά̣[ρ]εα καὶ [ε]πιδειξάν[τω] | |
25 | [τ]οίς μαστροίς καὶ Λινδίοι[ς εν τω] μα[στ]ρείω τω ε̣[ν τα] |
[π]όλει αγομένω τω – – κα[ὶ αποδ]όσθω α[υ]τὰ παρα[κο]- | |
[λ]ουθούντων πασι καὶ τών̣ [δα]μοσίων καὶ αποδόμεν̣[οι] | |
παραδόντω τὸ πεσὸν [α]ργ̣ύ̣ριον [τ]ω ιερεί τας Αθάνα[ς] | |
[ι]ερὸν ήμειν εν παρακατ̣[αθ]ήκα τας Αθάνας τας Λινδί[ας] | |
30 | καὶ τού Διὸς τού Πολιέω[ς]· επειδὴ δέ καὶ ανδριάντες |
[τ]ινές εντι εν τα αναβ[ά]σει καὶ αυτα τα άκρα ανεπίγραφοι καὶ | |
άσαμοι, συνφέρον δέ [ε]στι καὶ τούτους ήμειν επισάμους επιγρ[α]- | |
[φ]ὰν έχοντας ότι θεο(ί)ς ανάκεινται, δεδόχθαι Λινδίοις· κυ τούδε | |
[τ]ού ψα τοὶ αυτοὶ επιστάται μ[ισθω]σάντω εκάστου ανδριάντος τὰν | |
35 | [ε]πιγραφάν, διαχειρο[τονησ]άντων Λινδίων, ει δεί τού ευρίσ- |
κοντος κατακυρού[ν ἢ μ]ή, καὶ [εί κ]α [δ]όξη τού ευρίσκοντος κα- | |
[τ]ακυρούν τὸ πεσὸν αργύριον, [α]πὸ τού[τ]ων καταβαλόμε- | |
[ν]οι λ[όγ]ον, π[ό]σου ε[κ]ά[σ]το[υ α] επιγραφ[ὰ απε]δόθ[η] παραδόντω ιερὸν | |
[ή]μ[ειν εις] πα[ρ]ακα[τ]α[θ]ήκαν τας Α[θ]άνας τ[α]ς Λινδία̣ς καὶ τ[ού] | |
40 | [Διὸς τού Πολιέ]ω̣ς̣· [τοὶ δέ] ὠνησά[μ]ε[ν]οι τὰς επιγραφὰς μὴ |
[εχόντων εξουσίαν απ]ε[νε]νκεί[ν] εκ τας άκρας ανδριάν[τας] | |
[τρόπω μηδ]ενὶ μηδέ παρευρέσει μηδεμια ἢ ένοχοι εόντ[ω] | |
[ασεβεί]α· πο̣ιησάμενοι δέ τὰν αίτησιν εχόντων εξουσ[ίαν] | |
[μετενεγκ]είν ά κα συνχωρήσωσι διὰ τας αιτήσιος Λίν[δ]ιοι· |
επὶ Φαιδρίου άρχοντος, Ελαφηβολιώνος ογδόει, εκκλησί- | |
α εν τώι ιερώι τού Απόλλωνος· Διονύσιος Διονυσίου | |
αρχιθιασίτης είπεν· | |
επειδὴ Πάτρων Δωροθέου τών εκ τής συνόδου, επελθὼν | |
5 | επὶ τὴν εκκλησίαν καὶ ανανεωσάμενος τὴν υπάρχου- |
σαν αυτώι εύνοιαν εις τὴν σύν[ο]δον, καὶ ότι πολλὰς χρείας | |
παρείσχηται απροφασίστως, διατελεί δέ διὰ παντὸς κο[ι]- | |
νεί τε τεί συνόδωι λέγων καὶ πράττων τὰ συμφέροντ[α] | |
καὶ κατ’ ι<δί>αν εύνους υπάρχων εκάστωι τών πλοιζομέ[νων] | |
10 | εμπόρων καὶ ναυκλήρων, νύν [δ’ έτι] μαλλον επ<η>υξημέ- |
νης αυτής μετὰ τής τών θεών ευνοίας παρεκάλεσεν τὸ | |
κοινὸν εξαποστείλαι πρεσβείαν πρὸς τὸν δήμον τὸν Αθη- | |
ναίων όπως δοθη αυτοίς τόπος εν ωι κατασκευάσουσιν τέ- | |
μενος Hρακλέους τού πλείστων [αγαθ]ών παραιτίου γ[ε]- | |
15 | γονότος τοίς ανθρώποις, αρχηγού δέ τής πατρίδος υπά[ρ]- |
χοντος· αιρεθεὶς πρεσβευτὴς πρός τε τὴν βουλὴν καὶ | |
τὸν δήμον τὸν Αθηναίων, προθύμως αναδεξάμενος έ- | |
πλευσεν δαπανών εκ τών ιδίων εμφανίσας τε τὴν | |
τής συνόδου πρὸς τὸν δήμον εύνοιαν παρεκάλεσεν | |
20 | αυτὸν καὶ διὰ ταύτην τὴν αιτίαν επετελέσατο |
τὴν τών θιασιτών βούλησιν καὶ τὴν τών θεών τιμὴν <συνηύξησεν> | |
καθάπερ ήρμοττεν αυτώι· πεφιλανθρωπηκὼς δέ | |
καὶ πλείονας εν τοίς αρμόζουσιν καιροίς, είρηκεν | |
δέ καὶ υπέρ τής συνόδου εν τώι αναγκαιοτάτωι | |
25 | καιρώι τὰ δίκαια μετὰ πάσης προθυμίας καὶ φιλοτι- |
μίας καὶ εδέξατό τε τὸν θίασον εφ’ ημέρας δύο υπέρ | |
τού υού· 〚ΙΝ〛 ίνα ούν καὶ εις τὸν λοιπὸν χρόνον απαρά- | |
κλητον εαυτὸν παρασκευάζηι καὶ η σύνοδος φαί- | |
νηται φροντίζουσα τών διακειμένων ανδρών εις εαυ- | |
30 | τὴν ευνοικώς καὶ αξίας χάριτας αποδιδούσα τοίς |
ευεργέταις καὶ έτεροι πλείονες τών εκ τής τοίς συνό- | |
δου διὰ τὴν εις τούτον ευχαριστίαν ζηλωταὶ γί- | |
νωνται καὶ παραμιλλώνται φιλοτιμούμενοι | |
περιποιείν τι τεί συνόδωι· αγαθεί τύχει· | |
35 | δεδόχθαι τώι κοινώι τών Τυρίων Hρακλειστών |
εμπόρων καὶ ναυκλήρων επαινέσαι Πάτρωνα Δω- | |
ροθέου καὶ στεφανώσαι αυτὸν κατ’ ενιαυτὸν χρυ- | |
σώι στεφάνωι εν ταίς συντε[λου]μέναις θυσίαις | |
τώι Ποσειδώνι αρετής ένεκεν καὶ καλοκαγαθί- | |
40 | ας ἧς έχων διατελεί εις τὸ κοινὸν τών Τυρί- |
ων εμπόρων καὶ ναυκλήρων· αναθείναι δέ αυ- | |
τού καὶ εικόνα γραπτὴν εν τώι τεμένει τού | |
Hρακλέους καὶ αλλαχή ού άν αυτὸς βούληται· έσ- | |
τω δέ ασύμβολος καὶ αλειτούργητος εν ταίς | |
45 | γινομέναις συνόδοις πάσαις· επιμελές δέ έστω |
τοίς καθισταμένοις αρχιθιασίταις καὶ ταμίαις | |
καὶ τώι γραμματεί όπως εν ταίς γινομέναις θυ- | |
σίαις καὶ συνόδοις αναγορεύηται κατὰ ταύτην | |
τὴν αναγόρευσιν· η σύνοδος τών Τυρίων εμπό- | |
50 | ρων καὶ ναυκλήρων στεφανοί Πάτρωνα Δωροθέου |
ευεργέτην. αναγραψάτωσαν δέ τόδε τὸ ψή- | |
φισμα εις στήλην λιθίνην καὶ στησάτωσαν εν | |
τών τεμένει τού Hρακλέους· τὸ δέ εσόμενον ανάλωμ[α] | |
εις ταύτα μερισάτω ο ταμίας καὶ ο αρχιθιασίτης. | |
55 | επὶ αρχιθιασίτου |
Διονυσίου τού Διονυσίου, | |
ιερατεύοντος δέ | |
Πάτρωνος τού Δωροθέου. | |
ο δήμος | |
60 | ο Αθηναίων. |
η σύνοδος | |
τών Τυρίων | |
εμπόρων | |
καὶ ναυκλήρων. |
Θεόφραστον [Hρ]α̣[κ]λ[είτου Αχαρν]έα, επιμελητὴν Δήλου γενόμενον | |
καὶ κατασκευάσαντα τὴν αγορὰν καὶ τὰ χώματα περιβαλόντα τώι λιμένι, | |
Αθηναίων οι κατοικούντες εν Δήλωι καὶ οι έμποροι καὶ οι ναύκληροι | |
καὶ Ῥωμαίων καὶ τών άλλων ξένων οι παρεπιδημούντες, αρετής | |
5 | ένεκεν καὶ καλοκαγαθίας καὶ τής εις εαυ[το]ὺς ευεργεσίας ανέθηκαν. |
A | B | Γ | |
Γναίω Πονπ[η-] | [Θ]εω Δ[ιΐ Ελευθε-] | Ποτάμωνι | |
ίω, Γναίω υιω, | ρίω φιλοπάτριδι | Λεσβώνακτο[ς] | |
Mεγάλω, αυτο- | Θεοφάνη τω σω- | τω ευεργέτα | |
κράτορι, τω ευ- | τήρι καὶ ευεργέ- | καὶ σωτήρος | |
5 | εργέτα καὶ σω- | τα καὶ κτίστα δευ- | καὶ κτίστα τας |
τήρι καὶ κτίστα. | τέρω τας πατρίδος. | πόλιος. |
[δαμι]οργού δέ Καιρογένευς Λευ[κ]αθέου. | |
Αυτοκράτωρ Καίσαρ θεού υιὸς Σεβαστὸς αρχιερεὺς | |
ύπατος τὸ δωδέκατον αποδεδειγμένος | |
καὶ δημαρχικής εξουσίας τὸ οκτωικαιδέκατον | |
5 | Κνιδίων άρχουσι βουλήι δήμωι χαίρειν· οι πρέσ- |
βεις υμών Διονύσιος β καὶ Διονύσιος β τού Διονυ- | |
σίου ενέτυχον εν Ῥώμη μοι καὶ τὸ ψήφισμα αποδόντες | |
κατηγόρησαν Ευβούλου μέν τού Αναξανδρίδα τεθνει- | |
ώτος ήδηι, Τρυφέρας δέ τής γυναικὸς αυτού παρούσης | |
10 | περὶ τού θανάτου τού Ευβούλου τού Χρυσίππου. vac. εγὼι |
δέ εξετάσαι προστάξας Γάλλωι Ασινίωι τώι εμώι φίλωι | |
τών οικετών τοὺς ενφερομένους τήι αιτία διὰ βα- | |
σάνων έγνων Φιλείνον τὸν Χρυσίππου τρείς νύ- | |
κτας συνεχώς επεληλυθότα τήι οικία τήι Ευβού- | |
15 | λου καὶ Τρυφέρας μεθ’ ύβρεως καὶ τρόπωι τινὶ πολι- |
ορκίας, τήι τρίτηι δέ συνεπηιγμένον καὶ τὸν αδελ- | |
φὸν Εύβουλον, τοὺς δέ τής οικίας δεσπότας Εύβου- | |
λον καὶ Τρυφέραν, ὡς ούτε χρηματίζοντες πρὸς | |
τὸν Φιλείνον ούτε αντιφραττόμενοι ταίς προσ- | |
20 | βολαίς ασφαλείας εν τήι εαυτών οικίαι τυχείν ἠδύναν- |
το, προστεταχχότας ενὶ τών οικετών ουκ αποκτεί- | |
ναι, ὡς ίσως άν τις υπ’ οργής ου[κ] αδίκου προήχθηι, αλ- | |
λὰ ανείρξαι κατασκεδάσαντα τὰ κόπρια αυτών· τὸν | |
δέ οικέτην σὺν τοίς καταχεομένοις είτε εκόντα | |
25 | είτε άκοντα –αυτὸς μέν γὰρ ενέμεινεν αρνούμενο[ς]- |
αφείναι τὴν γάστραν, τὸν Εύβουλον υποπεσείν δικαιό- | |
τερον άν σωθέντα ταιδελφού. πέπονφα δέ υμείν καὶ α[υ]- | |
[τ]ὰς τὰς ανακρίσεις. vac. εθαύμαζον δ’ άν, πώς εις τόσον | |
έδεισαν τὴν παρ’ υμείν εξετασίαν τών δούλων οι φ[εύ]- | |
30 | γοντες τὴν δίκην, ει μή μοι σφόδρα αυτοίς εδόξ[ατε] |
χαλεποὶ γεγονέναι καὶ πρὸς τὰ εναντία μισοπόνη[ροι], | |
μὴ κατὰ τών αξίων παν οτιούν παθείν, vac. επ’ αλλο[τρίαν] | |
οικίαν νύκτωρ μεθ’ ύβρεως καὶ βίας τρὶς επεληλυ[θό]- | |
των καὶ τὴν κοινὴν απάντων υμών ασφάλειαν [αναι]- | |
35 | ρούντων αγανακτούντες, αλλὰ κατὰ τών καὶ ην[ικ’ ἠ]- |
μύνοντο ἠτυχηκότων, ἠδικηκότων δέ ουδ’ έστ[ιν ό τι]. | |
αλλὰ νύν ορθώς άν μοι δοκείτε ποιήσαι τήι εμήι [περὶ τού]- | |
των γνώιμηι προνοήσαντες καὶ τὰ εν τοίς δημ[οσίοις] | |
υμών ομολογείν γράμματα. έρρωσθε. |
[ Θ ] ε ὸ ς α γ α θ [ ό ς .] | |
Αγαθαι τύχαι καὶ επὶ σωτηρίαι· επὶ κόσμ[ων εν μέν] | |
Ἱεραπύτναι τών σὺν Ενίπαντι τώ Ερμαίω μ̣[ηνὸς] | |
Ἱμαλίω, εν δέ Πριανσιοί επὶ κόσμων τών σὺ[ν Νέωνι τώ] | |
5 | Χιμάρω καὶ μηνὸς Δρομήιω· vac. τάδε συνέθε[ντο καὶ συνευ]- |
δόκησαν αλλάλοις Ἱεραπύτνιοι καὶ Πριάνσιοι [εμμένον]- | |
τες εν ταίς προϋπαρχώσαις στάλαις ιδίαι τε [ται κειμέναι] | |
Γορτυνίοις καὶ Ἱεραπ̣υτνίοις καὶ ται κατὰ κοινὸν̣ [Γορτυνίοις] | |
καὶ Ἱεραπυτνίοις καὶ Πριανσίοις καὶ εν ται φιλίαι [καὶ συμμα]- | |
10 | χίαι καὶ όρκοις τοίς προγεγονόσι εν ταύταις τ[αίς πόλεσιν] |
καὶ επὶ ται χώραι αι εκάτεροι έχοντες καὶ κρατόν[τες τὰν συν]- | |
θήκαν έθεντο ες τὸν πάντα χρόνον· vac. Ἱεραπυτν̣[ίοις] | |
καὶ Πριανσίο<ι>ς ήμεν παρ᾿ αλλάλοις ισοπολιτείαν καὶ επιγα- | |
μίας καὶ ένκτησιν καὶ μετοχὰν καὶ θείων καὶ ανθρωπίνων | |
15 | πάντων, όσοι κα έωντι έμφυλοι παρ᾿ εκατέροις, καὶ πωλόν- |
τας καὶ ὠνωμένος καὶ δανείζοντας καὶ δανειζομένος | |
καὶ τάλλα πάντα συναλάσσοντας κυρίος ήμεν κατὰ | |
τὸς υπάρχοντας παρ᾿ εκατέροις νόμος· vac. εξέστω δέ τώι | |
τε Ἱεραπυτνίωι σπείρεν εν ται Πριανσίαι καὶ τώι Πριαν- | |
20 | σιεί εν ται Ἱεραπυτνίαι διδώσι τὰ τέλεα καθάπερ οι άλλοι |
πολίται κατὰ τὸς νόμος τὸς εκατέρη κειμένος· vac. ει δέ τί | |
κα ο Ἱεραπύτνιος υπέχθηται ες Πριανσ{ι}ὸν ἢ ο Πριανσιεὺς | |
ες Ἱεράπυτναν οτιούν, ατελέα έστω καὶ εσαγομένωι καὶ | |
εξαγομένωι αυτὰ καὶ τούτων τὸς καρπὸς καὶ κατὰ γαν | |
25 | καὶ κατὰ θάλασσαν· ων δέ κα αποδώται κατὰ θάλασσαν εώ- |
σας εξαγωγας τών υπεχθεσίμων αποδότω τὰ τέλεα | |
κατὰ τὸς νόμος τὸς εκατερή κειμένος· vac. κατὰ ταυτὰ δέ | |
καὶ εί τίς κα νέμ̣[ηι ατε]λὴς έστω· αι δέ κα σίνηται αποτεισά- | |
τω τὰ επιτίμια [ο] σι[νό]μενος κατὰ τὸς νόμος τὸς εκατερή κει- | |
30 | μένος. Πρειγήια δέ ω [κ]α χρείαν έχηι πορηίω, παρεχόντων |
οι μέν Ἱεραπύτνιοι κόσμοι τοίς Πριανσιεύσι, οι δέ Πριανσιέ<ε>ς | |
κόσμοι τοίς Ἱεραπυτνίοις· αι δέ μὴ παρισχαίεν, αποτεισάν- | |
των οι επίδαμοι τών κόσμων ται πρειγείαι στατήρας δέκα· | |
ο δέ κόσμος ο τών Ἱεραπυτνίων ερπέτω εν Πριανσιοί ες | |
35 | τὸ αρχείον καὶ εν εκκλησίαι καθήσθω μετὰ τών κόσμων, |
ὡσαύτως δέ καὶ ο τών Πριανσιέων κόσμος ερπέτω εν Ἱε- | |
ραπύτναι ες τὸ αρχείον καὶ εν εκκλησίαι καθήσθω μετὰ | |
τών κόσμων· εν δέ τοίς Hραίοις καὶ εν ταίς άλλαις εορταίς | |
οι παρατυγχάνοντες ερπόντων παρ᾿ αλλάλος ες ανδρήι- | |
40 | ον καθὼς καὶ οι άλλοι πολίται· αναγινωσκόντων δέ τὰν |
στάλαν κατ᾿ ενιαυτὸν οι τόκ᾿ αεὶ κοσμόντες παρ᾿ εκατέ- | |
ροις εν τοίς Ὑπερβώιοις καὶ προπαραγγελόντων αλλά- | |
λοις πρὸ αμεραν δέκα ή κα μέλλωντι αναγινώσκεν· | |
οποίοι δέ κα μὴ αναγνώντι ἢ μὴ παραγγήλωντι απο- | |
45 | τεισάντων οι αίτιοι τούτων στατήρας εκατόν, οι μέν |
Ἱεραπύτνιοι κόσμοι τών Πριανσιέων ται πόλει, οι δέ | |
Πριανσιέες Ἱεραπυτνίων ται πόλει· vac. αι δέ τις αδικοίη | |
τὰ συνκείμενα κοιναι διαλύων ἢ κόσμος ἢ ιδιώτας, ε- | |
ξέστω τώι βωλομένωι δικάξασθαι επὶ τώ κοινώ δι- | |
50 | καστηρίω τίμαμα επιγραψάμενον τας δίκας κατὰ τὸ |
αδίκημα ό κά τις αδικήσηι· καὶ εί κα νικάσηι, λαβέτω τὸ | |
τρίτον μέρος τας δίκας ο δικαξάμενος, τὸ δέ λοιπὸν έσ- | |
τω ταν πόλεων· αι δέ τι θεών βωλομένων έλοιμεν αγα- | |
θὸν απὸ τών πολεμίων, ἢ κοιναι εξοδούσαντες ἢ ιδίαι τι- | |
55 | νές παρ᾿ εκατέρων ἢ κατὰ γαν ἢ κατὰ θάλασσαν, λαν- |
χανόντων εκάτεροι κατὰ τὸς άνδρας τὸς έρποντας | |
καὶ τὰς δεκάτας λαμβανόντων εκάτεροι ες τὰν ιδί- | |
αν πόλιν· υπέρ δέ τών προγεγονότων παρ᾿ εκατέροις | |
αδικημάτων αφ᾿ ω τὸ κοινοδίκιον απέλιπε χρόνω, ποιη- | |
60 | σάσθων τὰν διεξαγωγὰν οι σὺν Ενίπαντι καὶ Νέωνι κό[σ]- |
μοι εν ωι κα κοιναι δόξηι δικαστηρίω αμφοτέραις ταίς πό- | |
λεσι επ᾿ αυτών κοσμόντων καὶ τὸς εγγύος καταστασάν- | |
των υπέρ τούτων αφ᾿ ας κα αμέρας α στάλα τεθήι εμ μη- | |
νί· υπέρ δέ τών ύστερον εγγινομένων αδικημάτων προ- | |
65 | δίκωι μέν χρήσθων καθὼς τὸ διάγραμμα έχει· περὶ δέ τώ |
δικαστηρίω οι επιστάμενοι κατ᾿ ενιαυτὸν παρ᾿ εκατέροις | |
κόσμοι πόλιν στανυέσθων άγ κα αμφοτέραις ταίς πόλεσ[ι] | |
[δό]ξηι εξ ας τὸ επικριτήριον τέλεται, καὶ εγγύος καθιστάν- | |
των αφ᾿ ας κα αμέρας επισταντι επὶ τὸ αρχείον εν διμήνωι, | |
70 | καὶ διεξαγόντων ταύτα επ᾿ αυτών κοσμόντων κατὰ τὸ |
δοχθέν κοιναι σύμβολον· αι δέ κα μὴ ποιήσωντι οι κόσμοι κα- | |
θὼς γέγραπται, αποτεισάτω έκαστος αυτών στατήρας | |
πεντήκοντα, οι μέν Ἱεραπύτνιοι κόσμοι Πριανσίων ται πόλει, | |
οι δέ Πριάνσιοι κόσμοι Ἱεραπυτνίων ται πόλει· αι δέ τί κα | |
75 | δόξηι αμφοτέραις ταίς πόλεσι βωλουομέναις επὶ τώι |
κοιναι συμφέροντι διορθώσασθαι, κύριον έστω τὸ διορ- | |
θωθέν· στασάντων δέ τὰς στάλας οι ενεστακότες ε- | |
κατερήι κόσμοι επ᾿ αυτών κοσμόντων, οι μέν Ἱεραπύ- | |
τνιοι εν τώι ιερώι τας Αθαναίας τας Πολιάδος καὶ οι | |
80 | Πριάνσιοι εν τώι ιερώι τας Αθαναίας τας Πολιάδος· |
οπότεροι δέ κα μὴ στάσωντι καθὼς γέγραπται απο- | |
τεισάντων τὰ αυτὰ πρόστιμα καθότι καὶ περὶ τών | |
δικαίων γέγραπται. |
Έδοξε τη βουλη καὶ τώι δήμωι· πρυτάνεων | |
γνώμηι· περὶ ων επήλθον προστάται καὶ στρα- | |
τηγοί· επειδὴ Τελευτίας Θευδώρου Κώιος | |
ανὴρ καλὸς καὶ αγαθός εστιν εις τὴν πόλιν | |
5 | καὶ ιδίαι τε τοίς εντυνχάνουσιν τών πολιτ<ώ>ν |
ευχρηστών διατελεί καὶ κατὰ κοινὸν παντὶ | |
τώι δήμωι εύνους υπάρχει, αεί τι καὶ λέγων | |
καὶ πράσσων υπέρ τού πλήθους, ίνα επαινεθη | |
τε υπὸ τής βουλής καὶ τού δήμου καὶ στεφανω̣- | |
10 | θη χρυσώι στεφάνωι απὸ πλήθους όσου |
πλίστου έξεστι εκ τών νόμων, γένηται δέ | |
καὶ πρόξενος τής πό<λ>εως, δοθήι δέ αυτώι κα[ὶ] | |
πολιτείa[[ν]] μετέχοντι πάντων ων καὶ τοίς άλ- | |
λοις πολίταις μέτεστιν, τὰ δέ αυτὰ υπάρχη τίμ[ι]- | |
15 | α καὶ τοίς εκγόνοις αυτού, υπάρχη δέ αυτω κα[ὶ] |
προεδρία εν τοίς αγώσι πασι οίς η πόλις τίθ[η]- | |
σι, καὶ ίνα ο αγωνοθέτης επιμελές ποιήσητα̣[ι] | |
όπως ανανγελη ο στέφανος, ωι τετίμη- | |
ται Τελευτίας εν τοίς πρώτοις Διονυσίο[ις], | |
20 | δεδόχθαι Ιασεύσι· επαινέσαι Τελευτίαν |
Θευδώρου Κώιον ευνοίας ένεκε τής εις τὴν [πό]- | |
λιν καὶ στεφανώσαι χρυσέωι στεφάνωι̣ [απὸ] | |
πλήθους όσου πλείστου έξεστιν εκ τών ν[ό]- | |
μων αρετής ένεκεν καὶ ευνοίας τής ε vac. ι[ς] | |
25 | τὸ πλήθος τὸ Ιασέων, είναι δέ καὶ προεδρίαν ε[ν] |
τοίς αγώσι πασι, υπάρχειν δέ αυτὸν καὶ πρόξεν[ον] | |
τής πόλεως, δεδόσθαι δέ αυτώι καὶ πολιτείαν μ[ε]- | |
τέχοντι πάντων ων καὶ τοίς άλλοις πολίταις μέ- | |
τεστι, επικληρώσαι δέ αυτὸν καὶ επὶ φυλὴν εν τ[οίς] | |
30 | εννόμοις χρόνοις, τὰ δέ αυτὰ υπάρχειν καὶ τοίς εκ̣[γό]- |
νοις αυτού, τὸν δέ αγωνοθέτην επιμελές πο[ιή]- | |
σασθαι όπως ανανγελη ο στέφανος, ωι τετίμη[ται] | |
Τελευτίας, τής ανανγελίας γινομένης εν | |
τοί<ς> πρώτοις Διονυσίοις μετὰ τὴν πομπήν· ίνα [δέ] | |
35 | καὶ Κώιοι ειδήσωσι τὴν Τελευτία καλοκαγαθίαν [καὶ] |
τὴν Ιασέων ευχαριστίαν, ελέσθαι πρεσβευτ[ήν]· | |
τὸν δέ αιρεθέντα αφικόμενον πρὸς Κώιους πε[ρί τε] | |
τής Τελευτία καλοκαγαθίας καὶ τής πρὸς τὸvν [δή]- | |
μον ευνοίας ενφανίσ[αι καὶ πα]ρακαλείν οικήου̣[ς] | |
40 | καὶ φίλους καὶ συμμά[χους υπάρχ]οντας τής πό[λ]- |
[εω]ς φ̣ι̣λ̣ο̣φ̣ρό̣νω̣ς α̣π[οδέξασθαι τὰ] εψηφισμέν[α–] |
Ὁ δήμος ο Αθηνα[ίων] | |
βασίλισσαν Στρατον[ίκην] | |
βασιλέως Αρια(ρ)ά[θου] | |
αρετής ένεκεν καὶ ευνοίας | |
5 | τής εις εαυτὸν |
Αρτέμιδι, [Λητ]οί, Α(π)ό[λλωνι] |