A.1       οίδε νό[μ]οι περὶ τώγ καταφθι[μέ]νω[ν· κατὰ] 

[τά]δε θά[π]τ̣εν τὸν θανόντα· εν εμ[α]τίο[ις τρ]- 

[ι]σὶ λευκοίς, στρώματι καὶ ενδύματι [καὶ] 

[ε]πιβλέματι. εξε͂ναι δέ καὶ εν ελάσ[σ]οσ[ι μ]- 

5          [έ] πλέονος αξίοις τοίς τρισὶ εκατὸν δ[ρα]- 

[χ]μέων· εχφέρεν δέ εγ κλίνηι σφηνόπο[δ]ι [κ]- 

[α]ὶ μέ καλύπτεν τὰ δολ[ο]σχερ[έα] τοί[ς εματ]- 

ίοις· φέρεν δέ οίνον επὶ τὸ σήμα μ̣έ π̣[λέον] 

τριών χών καὶ έλαιον μέ πλέο[ν] εν̣ό[ς, τὰ δέ] 

10        [α]γγεί[α] αποφέρεσθαι. τὸν θανό[ν]τα [φέρεν] 

[κ]ατακεκαλυμμένον σιωπήι μέχρι [επὶ τὸ] 

[σ]ήμα. προσφαγίωι [χ]ρε͂σθαι κ̣ατὰ τ̣ὰ π[άτρι]-

[α. τ]ὴγ κλίνην απὸ το[ύ] σή̣[μα]το[ς] καὶ τὰ σ[τρώ]- 

ματα εσφέρεν ενδόσε, τήι δέ υστεραί[ηι δι]- 

15        αρραίνεν τὴν οικίην ελεύθερον θαλά[σση]- 

[ι] πρώτον, έπειτα δ̣έ̣ ύ[δ]ατι λούεν γή[ι] χ[ρίσ]- 

αντα· επὴν δέ διαρανθήι, καθαρὴν ἐ͂ναι τὴν οικίην καὶ θύη θύεν εφί[στι]- 

[α]. τὰς γυναίκας τὰς [ι]ούσας [ε]πὶ τὸ κήδ[εον] 

απιέναι προτέρας τών {αν} ανδρών απὸ [τού] 

20        [σ]ήματος. επὶ τώι θανόντι τριηκόστ̣[ια μέ] 

[π]οιε͂ν. μέ υποτιθέναι κύλικα υπὸ τὴγ [κλί]- 

[ν]ην, μεδέ τὸ ύδωρ εκχε͂ν μεδέ τὰ καλλύ[σμα]- 

τα φέρεν επὶ τὸ σήμα. όπου άν [θ]άνηι, επὴ[ν ε]- 

ξενιχθε͂ι, μέ ιέναι γυναίκας π[ρὸ]ς τ[ὴν οι]- 

25        κίην άλλας ἒ τὰς μιαινομένας· μια[ίνεσθ]-

αι δέ μητέρα καὶ γυναίκα καὶ αδε[λφεὰς κ]- 

αὶ θυγατέρας· πρὸς δέ ταύταις μέ π[λέον π]- 

[έ]ντε γυναικών· παίδας δέ [δύο θ]υγ[ατέρας] 

[α]νεψιών· άλλον [δ]έ μ[ε]δέν[α]. τοὺς μι[αινομέ]- 

30        [νους] λουσαμένο[υς] π[ε]ρ̣ὶ̣  κ̣α̣[ὶ κατακέ]φ[αλα] 

[ύδατ]ος [χ]ύσι κα[θαρ]οὺς ἐ͂ναι εωι [. . .7. . . .]

[. . .7. . . .]ηνυ[. . . . . . . . . .20. . . . . . . . . . ]

 — — — — — — — — — — — — — — — — — — 

B.1       [έδο]ξεν τήι v

 [β]ουλήι καὶ v

[τ]ώι δήμωι· v v

[τή]ι τρίτηι v

5          [κα]ὶ τοίς ενι- 

[αυ]σίοις κα- v

[θ]αροὺς εί- v v

[ν]αι τοὺς ποι- 

[ού]ντας· ες ι- v

10        [ε]ρὸν δέ μὴ ι- v

[έ]ναι καὶ τὴν 

[ο]ι[κ]ίαν καθα- 

[ρ]ὴν είναι, μέ̣– 

[χρι] άν εκ τού 

15        [σ]ήματος έλθ- 

 [ωσιν].  vacat

          Ψάφισμα Ἱππία Ἱππία τού Ἱππία Αργείου
    περὶ τας παρακαταθήκας τας Αθάνας.
Ι επ’ ιερέως τας Αθάνας Αριστείδα, τού δέ Ἁλίου Πλε[ι]-
στάρχου  Πα. ιϛ΄.  έδοξε μασ[τ]ροίς καὶ Λινδίοις  Ἱππίας γ΄ Αργ. είπε·
5 επειδὴ συνβαίνει τὰς μέν ποθόδους τὰς Λινδίων υστερείν, τὰ δέ ει[ς]
τὰς θυσίας καὶ παναγύ[ρε]ις αναλ[ώ]ματα πολλάκις επείγειν καὶ τού-
[τ]ω τρόπω τοὺς άρχοντας εις δυ[σχ]ρη̣στίαν ενπείπτειν, συνφέ̣-
ρον δέ εστι Λινδ[ίοι]ς̣ κ[α]ὶ τὰ[ς τώ]ν θεών τειμὰς καὶ τὸ τού [κ]οινού
πρέπον διαφυλά[σσ]εσθαι ό[ν]τος εξ ετοίμου αργυρίου εις τὰς
10 παναγύρεις καὶ τ[ὰ]ς τών θεών τειμάς· Τύχα Αγαθα· δεδό-
χθαι Λινδίοις· κυρωθέντος τούδε τού ψαφίσματος τὸ γεγο-
νὸς περίψαφον τ[ώ]ν ιεροταμιαν Μενεκράτευς καὶ Ασκλαπι-
άδα καὶ Ἁγησάνδρου απὸ τας ιεροταμείας αυτών εκ τας τ[ρι]-
[ε]τίας καὶ εί τι παρειλήφαντι εκ τούτου καὶ εί τί κα παραλάβωντ[ι]
15 [τ]οὶ ενεστακότες ιεροταμίαι Διονύσιος καὶ Καλλίμαχος κα[ὶ]
[Π]υθόδωρος, παραδόντω ιερὸν εις παρακαταθήκαν τας Αθάνα[ς]
[τ]ας Λινδίας καὶ τού Διὸς τού Πολιέως Καλλιστράτω β΄ τω ιερεί
[τ]ας Αθάνας εν[ια]υ̣σίω̣· [ομ]οίως δέ καὶ τοὶ επιστάται τοὶ άρχοντε[ς]
[τ]ὸν επ’ ιερέως Καλλ[ιστρ]άτου καὶ Ῥοδοπείθευς ενιαυ[τὸν]
20 [ελέ]σθων άνδρας [ε΄]  εγ μέν τών ιερατευκότων τ[ας]
[Α]θάνας γ΄, εγ δέ τών̣ [άλλω]ν Λινδίων β΄· τοὶ δέ αιρεθέ[ν]-
[τε]ς παραλαβόντ[ω παρ]ὰ τού ιερέως τας Αθάνας
τού δαμοσίου επ̣[ιστά]ν̣το[ς τ]ὰ αποκείμεν[α εν]
[τ]ω νακορείω χάλκ[ε]α καὶ σιδά̣[ρ]εα καὶ [ε]πιδειξάν[τω]
25 [τ]οίς μαστροίς καὶ Λινδίοι[ς εν τω] μα[στ]ρείω τω ε̣[ν τα]
[π]όλει αγομένω τω – – κα[ὶ αποδ]όσθω α[υ]τὰ παρα[κο]-
[λ]ουθούντων πασι καὶ τών̣ [δα]μοσίων καὶ αποδόμεν̣[οι]
παραδόντω τὸ πεσὸν [α]ργ̣ύ̣ριον [τ]ω ιερεί τας Αθάνα[ς]
[ι]ερὸν ήμειν εν παρακατ̣[αθ]ήκα τας Αθάνας τας Λινδί[ας]
30 καὶ τού Διὸς τού Πολιέω[ς]· επειδὴ δέ καὶ ανδριάντες
[τ]ινές εντι εν τα αναβ[ά]σει καὶ αυτα τα άκρα ανεπίγραφοι καὶ
άσαμοι, συνφέρον δέ [ε]στι καὶ τούτους ήμειν επισάμους επιγρ[α]-
[φ]ὰν έχοντας ότι θεο(ί)ς ανάκεινται, δεδόχθαι Λινδίοις· κυ τούδε
[τ]ού ψα τοὶ αυτοὶ επιστάται μ[ισθω]σάντω εκάστου ανδριάντος τὰν
35 [ε]πιγραφάν, διαχειρο[τονησ]άντων Λινδίων, ει δεί τού ευρίσ-
κοντος κατακυρού[ν ἢ μ]ή, καὶ [εί κ]α [δ]όξη τού ευρίσκοντος κα-
[τ]ακυρούν τὸ πεσὸν αργύριον, [α]πὸ τού[τ]ων καταβαλόμε-
[ν]οι λ[όγ]ον, π[ό]σου ε[κ]ά[σ]το[υ α] επιγραφ[ὰ απε]δόθ[η] παραδόντω ιερὸν
[ή]μ[ειν εις] πα[ρ]ακα[τ]α[θ]ήκαν τας Α[θ]άνας τ[α]ς Λινδία̣ς καὶ τ[ού]
40 [Διὸς τού Πολιέ]ω̣ς̣· [τοὶ δέ] ὠνησά[μ]ε[ν]οι τὰς επιγραφὰς μὴ
[εχόντων εξουσίαν απ]ε[νε]νκεί[ν] εκ τας άκρας ανδριάν[τας]
[τρόπω μηδ]ενὶ μηδέ παρευρέσει μηδεμια ἢ ένοχοι εόντ[ω]
[ασεβεί]α· πο̣ιησάμενοι δέ τὰν αίτησιν εχόντων εξουσ[ίαν]
[μετενεγκ]είν ά κα συνχωρήσωσι διὰ τας αιτήσιος Λίν[δ]ιοι·
επὶ Φαιδρίου άρχοντος, Ελαφηβολιώνος ογδόει, εκκλησί-
α εν τώι ιερώι τού Απόλλωνος· Διονύσιος Διονυσίου
                αρχιθιασίτης είπεν·
επειδὴ Πάτρων Δωροθέου τών εκ τής συνόδου, επελθὼν
5 επὶ τὴν εκκλησίαν καὶ ανανεωσάμενος τὴν υπάρχου-
σαν αυτώι εύνοιαν εις τὴν σύν[ο]δον, καὶ ότι πολλὰς χρείας
παρείσχηται απροφασίστως, διατελεί δέ διὰ παντὸς κο[ι]-
νεί τε τεί συνόδωι λέγων καὶ πράττων τὰ συμφέροντ[α]
καὶ κατ’ ι<δί>αν εύνους υπάρχων εκάστωι τών πλοιζομέ[νων]
10 εμπόρων καὶ ναυκλήρων, νύν [δ’ έτι] μαλλον επ<η>υξημέ-
νης αυτής μετὰ τής τών θεών ευνοίας παρεκάλεσεν τὸ
κοινὸν εξαποστείλαι πρεσβείαν πρὸς τὸν δήμον τὸν Αθη-
ναίων όπως δοθη αυτοίς τόπος εν ωι κατασκευάσουσιν τέ-
μενος Hρακλέους τού πλείστων [αγαθ]ών παραιτίου γ[ε]-
15 γονότος τοίς ανθρώποις, αρχηγού δέ τής πατρίδος υπά[ρ]-
χοντος· αιρεθεὶς πρεσβευτὴς πρός τε τὴν βουλὴν καὶ
τὸν δήμον τὸν Αθηναίων, προθύμως αναδεξάμενος έ-
πλευσεν δαπανών εκ τών ιδίων εμφανίσας τε τὴν
τής συνόδου πρὸς τὸν δήμον εύνοιαν παρεκάλεσεν
20 αυτὸν καὶ διὰ ταύτην τὴν αιτίαν επετελέσατο
τὴν τών θιασιτών βούλησιν καὶ τὴν τών θεών τιμὴν <συνηύξησεν>
καθάπερ ήρμοττεν αυτώι· πεφιλανθρωπηκὼς δέ
καὶ πλείονας εν τοίς αρμόζουσιν καιροίς, είρηκεν
δέ καὶ υπέρ τής συνόδου εν τώι αναγκαιοτάτωι
25 καιρώι τὰ δίκαια μετὰ πάσης προθυμίας καὶ φιλοτι-
μίας καὶ εδέξατό τε τὸν θίασον εφ’ ημέρας δύο υπέρ
τού υού· 〚ΙΝ〛 ίνα ούν καὶ εις τὸν λοιπὸν χρόνον απαρά-
κλητον εαυτὸν παρασκευάζηι καὶ η σύνοδος φαί-
νηται φροντίζουσα τών διακειμένων ανδρών εις εαυ-
30 τὴν ευνοικώς καὶ αξίας χάριτας αποδιδούσα τοίς
ευεργέταις καὶ έτεροι πλείονες τών εκ τής τοίς συνό-
δου διὰ τὴν εις τούτον ευχαριστίαν ζηλωταὶ γί-
νωνται καὶ παραμιλλώνται φιλοτιμούμενοι
περιποιείν τι τεί συνόδωι· αγαθεί τύχει·
35 δεδόχθαι τώι κοινώι τών Τυρίων Hρακλειστών
εμπόρων καὶ ναυκλήρων επαινέσαι Πάτρωνα Δω-
ροθέου καὶ στεφανώσαι αυτὸν κατ’ ενιαυτὸν χρυ-
σώι στεφάνωι εν ταίς συντε[λου]μέναις θυσίαις
τώι Ποσειδώνι αρετής ένεκεν καὶ καλοκαγαθί-
40 ας ἧς έχων διατελεί εις τὸ κοινὸν τών Τυρί-
ων εμπόρων καὶ ναυκλήρων· αναθείναι δέ αυ-
τού καὶ εικόνα γραπτὴν εν τώι τεμένει τού
Hρακλέους καὶ αλλαχή ού άν αυτὸς βούληται· έσ-
τω δέ ασύμβολος καὶ αλειτούργητος εν ταίς
45 γινομέναις συνόδοις πάσαις· επιμελές δέ έστω
τοίς καθισταμένοις αρχιθιασίταις καὶ ταμίαις
καὶ τώι γραμματεί όπως εν ταίς γινομέναις θυ-
σίαις καὶ συνόδοις αναγορεύηται κατὰ ταύτην
τὴν αναγόρευσιν· η σύνοδος τών Τυρίων εμπό-
50 ρων καὶ ναυκλήρων στεφανοί Πάτρωνα Δωροθέου
ευεργέτην. αναγραψάτωσαν δέ τόδε τὸ ψή-
φισμα εις στήλην λιθίνην καὶ στησάτωσαν εν
τών τεμένει τού Hρακλέους· τὸ δέ εσόμενον ανάλωμ[α]
εις ταύτα μερισάτω ο ταμίας καὶ ο αρχιθιασίτης.
55               επὶ αρχιθιασίτου
          Διονυσίου τού Διονυσίου,
              ιερατεύοντος δέ
          Πάτρωνος τού Δωροθέου.
   ο δήμος
60 ο Αθηναίων.
                                      η σύνοδος
                                       τών Τυρίων
                                        εμπόρων
                                     καὶ ναυκλήρων.
Θεόφραστον [Hρ]α̣[κ]λ[είτου Αχαρν]έα, επιμελητὴν Δήλου γενόμενον
καὶ κατασκευάσαντα τὴν αγορὰν καὶ τὰ χώματα περιβαλόντα τώι λιμένι,
Αθηναίων οι κατοικούντες εν Δήλωι καὶ οι έμποροι καὶ οι ναύκληροι
καὶ Ῥωμαίων καὶ τών άλλων ξένων οι παρεπιδημούντες, αρετής
5  ένεκεν καὶ καλοκαγαθίας καὶ τής εις εαυ[το]ὺς ευεργεσίας ανέθηκαν.
A B Γ
Γναίω Πονπ[η-] [Θ]εω Δ[ιΐ Ελευθε-] Ποτάμωνι
ίω, Γναίω υιω, ρίω φιλοπάτριδι Λεσβώνακτο[ς]
Mεγάλω, αυτο- Θεοφάνη τω σω- τω ευεργέτα
κράτορι, τω ευ- τήρι καὶ ευεργέ- καὶ σωτήρος
5 εργέτα καὶ σω- τα καὶ κτίστα δευ- καὶ κτίστα τας
τήρι καὶ κτίστα. τέρω τας πατρίδος. πόλιος.
[δαμι]οργού δέ Καιρογένευς Λευ[κ]αθέου.
Αυτοκράτωρ Καίσαρ θεού υιὸς Σεβαστὸς αρχιερεὺς
ύπατος τὸ δωδέκατον αποδεδειγμένος
καὶ δημαρχικής εξουσίας τὸ οκτωικαιδέκατον
5 Κνιδίων άρχουσι βουλήι δήμωι χαίρειν· οι πρέσ-
βεις υμών Διονύσιος β καὶ Διονύσιος β τού Διονυ-
σίου ενέτυχον εν Ῥώμη μοι καὶ τὸ ψήφισμα αποδόντες
κατηγόρησαν Ευβούλου μέν τού Αναξανδρίδα τεθνει-
ώτος ήδηι, Τρυφέρας δέ τής γυναικὸς αυτού παρούσης
10 περὶ τού θανάτου τού Ευβούλου τού Χρυσίππου. vac. εγὼι
δέ εξετάσαι προστάξας Γάλλωι Ασινίωι τώι εμώι φίλωι
τών οικετών τοὺς ενφερομένους τήι αιτία διὰ βα-
σάνων έγνων Φιλείνον τὸν Χρυσίππου τρείς νύ-
κτας συνεχώς επεληλυθότα τήι οικία τήι Ευβού-
15 λου καὶ Τρυφέρας μεθ’ ύβρεως καὶ τρόπωι τινὶ πολι-
ορκίας, τήι τρίτηι δέ συνεπηιγμένον καὶ τὸν αδελ-
φὸν Εύβουλον, τοὺς δέ τής οικίας δεσπότας Εύβου-
λον καὶ Τρυφέραν, ὡς ούτε χρηματίζοντες πρὸς
τὸν Φιλείνον ούτε αντιφραττόμενοι ταίς προσ-
20 βολαίς ασφαλείας εν τήι εαυτών οικίαι τυχείν ἠδύναν-
το, προστεταχχότας ενὶ τών οικετών ουκ αποκτεί-
ναι, ὡς ίσως άν τις υπ’ οργής ου[κ] αδίκου προήχθηι, αλ-
λὰ ανείρξαι κατασκεδάσαντα τὰ κόπρια αυτών· τὸν
δέ οικέτην σὺν τοίς καταχεομένοις είτε εκόντα
25 είτε άκοντα –αυτὸς μέν γὰρ ενέμεινεν αρνούμενο[ς]-
αφείναι τὴν γάστραν, τὸν Εύβουλον υποπεσείν δικαιό-
τερον άν σωθέντα ταιδελφού. πέπονφα δέ υμείν καὶ α[υ]-
[τ]ὰς τὰς ανακρίσεις. vac. εθαύμαζον δ’ άν, πώς εις τόσον
έδεισαν τὴν παρ’ υμείν εξετασίαν τών δούλων οι φ[εύ]-
30 γοντες τὴν δίκην, ει μή μοι σφόδρα αυτοίς εδόξ[ατε]
χαλεποὶ γεγονέναι καὶ πρὸς τὰ εναντία μισοπόνη[ροι],
μὴ κατὰ τών αξίων παν οτιούν παθείν, vac. επ’ αλλο[τρίαν]
οικίαν νύκτωρ μεθ’ ύβρεως καὶ βίας τρὶς επεληλυ[θό]-
των καὶ τὴν κοινὴν απάντων υμών ασφάλειαν [αναι]-
35 ρούντων αγανακτούντες, αλλὰ κατὰ τών καὶ ην[ικ’ ἠ]-
μύνοντο ἠτυχηκότων, ἠδικηκότων δέ ουδ’ έστ[ιν ό τι].
αλλὰ νύν ορθώς άν μοι δοκείτε ποιήσαι τήι εμήι [περὶ τού]-
των γνώιμηι προνοήσαντες καὶ τὰ εν τοίς δημ[οσίοις]
υμών ομολογείν γράμματα. έρρωσθε.
[ Θ ] ε  ὸ  ς   α  γ  α  θ  [  ό  ς  .]
Αγαθαι τύχαι καὶ επὶ σωτηρίαι· επὶ κόσμ[ων εν μέν]
Ἱεραπύτναι τών σὺν Ενίπαντι τώ Ερμαίω μ̣[ηνὸς]
Ἱμαλίω, εν δέ Πριανσιοί επὶ κόσμων τών σὺ[ν Νέωνι τώ]
5 Χιμάρω καὶ μηνὸς Δρομήιω· vac. τάδε συνέθε[ντο καὶ συνευ]-
δόκησαν αλλάλοις Ἱεραπύτνιοι καὶ Πριάνσιοι [εμμένον]-
τες εν ταίς προϋπαρχώσαις στάλαις ιδίαι τε [ται κειμέναι]
Γορτυνίοις καὶ Ἱεραπ̣υτνίοις καὶ ται κατὰ κοινὸν̣ [Γορτυνίοις]
καὶ Ἱεραπυτνίοις καὶ Πριανσίοις καὶ εν ται φιλίαι [καὶ συμμα]-
10 χίαι καὶ όρκοις τοίς προγεγονόσι εν ταύταις τ[αίς πόλεσιν]
καὶ επὶ ται χώραι αι εκάτεροι έχοντες καὶ κρατόν[τες τὰν συν]-
θήκαν έθεντο ες τὸν πάντα χρόνον· vac. Ἱεραπυτν̣[ίοις]
καὶ Πριανσίο<ι>ς ήμεν παρ᾿ αλλάλοις ισοπολιτείαν καὶ επιγα-
μίας καὶ ένκτησιν καὶ μετοχὰν καὶ θείων καὶ ανθρωπίνων
15 πάντων, όσοι κα έωντι έμφυλοι παρ᾿ εκατέροις, καὶ πωλόν-
τας καὶ ὠνωμένος καὶ δανείζοντας καὶ δανειζομένος
καὶ τάλλα πάντα συναλάσσοντας κυρίος ήμεν κατὰ
τὸς υπάρχοντας παρ᾿ εκατέροις νόμος· vac. εξέστω δέ τώι
τε Ἱεραπυτνίωι σπείρεν εν ται Πριανσίαι καὶ τώι Πριαν-
20 σιεί εν ται Ἱεραπυτνίαι διδώσι τὰ τέλεα καθάπερ οι άλλοι
πολίται κατὰ τὸς νόμος τὸς εκατέρη κειμένος· vac. ει δέ τί
κα ο Ἱεραπύτνιος υπέχθηται ες Πριανσ{ι}ὸν ἢ ο Πριανσιεὺς
ες Ἱεράπυτναν οτιούν, ατελέα έστω καὶ εσαγομένωι καὶ
εξαγομένωι αυτὰ καὶ τούτων τὸς καρπὸς καὶ κατὰ γαν
25 καὶ κατὰ θάλασσαν· ων δέ κα αποδώται κατὰ θάλασσαν εώ-
σας εξαγωγας τών υπεχθεσίμων αποδότω τὰ τέλεα
κατὰ τὸς νόμος τὸς εκατερή κειμένος· vac. κατὰ ταυτὰ δέ
καὶ εί τίς κα νέμ̣[ηι ατε]λὴς έστω· αι δέ κα σίνηται αποτεισά-
τω τὰ επιτίμια [ο] σι[νό]μενος κατὰ τὸς νόμος τὸς εκατερή κει-
30 μένος. Πρειγήια δέ ω [κ]α χρείαν έχηι πορηίω, παρεχόντων
οι μέν Ἱεραπύτνιοι κόσμοι τοίς Πριανσιεύσι, οι δέ Πριανσιέ<ε>ς
κόσμοι τοίς Ἱεραπυτνίοις· αι δέ μὴ παρισχαίεν, αποτεισάν-
των οι επίδαμοι τών κόσμων ται πρειγείαι στατήρας δέκα·
ο δέ κόσμος ο τών Ἱεραπυτνίων ερπέτω εν Πριανσιοί ες
35 τὸ αρχείον καὶ εν εκκλησίαι καθήσθω μετὰ τών κόσμων,
ὡσαύτως δέ καὶ ο τών Πριανσιέων κόσμος ερπέτω εν Ἱε-
ραπύτναι ες τὸ αρχείον καὶ εν εκκλησίαι καθήσθω μετὰ
τών κόσμων· εν δέ τοίς Hραίοις καὶ εν ταίς άλλαις εορταίς
οι παρατυγχάνοντες ερπόντων παρ᾿ αλλάλος ες ανδρήι-
40 ον καθὼς καὶ οι άλλοι πολίται· αναγινωσκόντων δέ τὰν
στάλαν κατ᾿ ενιαυτὸν οι τόκ᾿ αεὶ κοσμόντες παρ᾿ εκατέ-
ροις εν τοίς Ὑπερβώιοις καὶ προπαραγγελόντων αλλά-
λοις πρὸ αμεραν δέκα ή κα μέλλωντι αναγινώσκεν·
οποίοι δέ κα μὴ αναγνώντι ἢ μὴ παραγγήλωντι απο-
45 τεισάντων οι αίτιοι τούτων στατήρας εκατόν, οι μέν
Ἱεραπύτνιοι κόσμοι τών Πριανσιέων ται πόλει, οι δέ
Πριανσιέες Ἱεραπυτνίων ται πόλει· vac. αι δέ τις αδικοίη
τὰ συνκείμενα κοιναι διαλύων ἢ κόσμος ἢ ιδιώτας, ε-
ξέστω τώι βωλομένωι δικάξασθαι επὶ τώ κοινώ δι-
50 καστηρίω τίμαμα επιγραψάμενον τας δίκας κατὰ τὸ
αδίκημα ό κά τις αδικήσηι· καὶ εί κα νικάσηι, λαβέτω τὸ
τρίτον μέρος τας δίκας ο δικαξάμενος, τὸ δέ λοιπὸν έσ-
τω ταν πόλεων· αι δέ τι θεών βωλομένων έλοιμεν αγα-
θὸν απὸ τών πολεμίων, ἢ κοιναι εξοδούσαντες ἢ ιδίαι τι-
55 νές παρ᾿ εκατέρων ἢ κατὰ γαν ἢ κατὰ θάλασσαν, λαν-
χανόντων εκάτεροι κατὰ τὸς άνδρας τὸς έρποντας
καὶ τὰς δεκάτας λαμβανόντων εκάτεροι ες τὰν ιδί-
αν πόλιν· υπέρ δέ τών προγεγονότων παρ᾿ εκατέροις
αδικημάτων αφ᾿ ω τὸ κοινοδίκιον απέλιπε χρόνω, ποιη-
60 σάσθων τὰν διεξαγωγὰν οι σὺν Ενίπαντι καὶ Νέωνι κό[σ]-
μοι εν ωι κα κοιναι δόξηι δικαστηρίω αμφοτέραις ταίς πό-
λεσι επ᾿ αυτών κοσμόντων καὶ τὸς εγγύος καταστασάν-
των υπέρ τούτων αφ᾿ ας κα αμέρας α στάλα τεθήι εμ μη-
νί· υπέρ δέ τών ύστερον εγγινομένων αδικημάτων προ-
65 δίκωι μέν χρήσθων καθὼς τὸ διάγραμμα έχει· περὶ δέ τώ
δικαστηρίω οι επιστάμενοι κατ᾿ ενιαυτὸν παρ᾿ εκατέροις
κόσμοι πόλιν στανυέσθων άγ κα αμφοτέραις ταίς πόλεσ[ι]
[δό]ξηι εξ ας τὸ επικριτήριον τέλεται, καὶ εγγύος καθιστάν-
των αφ᾿ ας κα αμέρας επισταντι επὶ τὸ αρχείον εν διμήνωι,
70 καὶ διεξαγόντων ταύτα επ᾿ αυτών κοσμόντων κατὰ τὸ
δοχθέν κοιναι σύμβολον· αι δέ κα μὴ ποιήσωντι οι κόσμοι κα-
θὼς γέγραπται, αποτεισάτω έκαστος αυτών στατήρας
πεντήκοντα, οι μέν Ἱεραπύτνιοι κόσμοι Πριανσίων ται πόλει,
οι δέ Πριάνσιοι κόσμοι Ἱεραπυτνίων ται πόλει· αι δέ τί κα
75 δόξηι αμφοτέραις ταίς πόλεσι βωλουομέναις επὶ τώι
κοιναι συμφέροντι διορθώσασθαι, κύριον έστω τὸ διορ-
θωθέν· στασάντων δέ τὰς στάλας οι ενεστακότες ε-
κατερήι κόσμοι επ᾿ αυτών κοσμόντων, οι μέν Ἱεραπύ-
τνιοι εν τώι ιερώι τας Αθαναίας τας Πολιάδος καὶ οι
80 Πριάνσιοι εν τώι ιερώι τας Αθαναίας τας Πολιάδος·
οπότεροι δέ κα μὴ στάσωντι καθὼς γέγραπται απο-
τεισάντων τὰ αυτὰ πρόστιμα καθότι καὶ περὶ τών
δικαίων γέγραπται.

 

Έδοξε τη βουλη καὶ τώι δήμωι· πρυτάνεων
γνώμηι· περὶ ων επήλθον προστάται καὶ στρα-
τηγοί· επειδὴ Τελευτίας Θευδώρου Κώιος
ανὴρ καλὸς καὶ αγαθός εστιν εις τὴν πόλιν
5 καὶ ιδίαι τε τοίς εντυνχάνουσιν τών πολιτ<ώ>ν
ευχρηστών διατελεί καὶ κατὰ κοινὸν παντὶ
τώι δήμωι εύνους υπάρχει, αεί τι καὶ λέγων
καὶ πράσσων υπέρ τού πλήθους, ίνα επαινεθη
τε υπὸ τής βουλής καὶ τού δήμου καὶ στεφανω̣-
10 θη χρυσώι στεφάνωι απὸ πλήθους όσου
πλίστου έξεστι εκ τών νόμων, γένηται δέ
καὶ πρόξενος τής πό<λ>εως, δοθήι δέ αυτώι κα[ὶ]
πολιτείa[[ν]] μετέχοντι πάντων ων καὶ τοίς άλ-
λοις πολίταις μέτεστιν, τὰ δέ αυτὰ υπάρχη τίμ[ι]-
15 α καὶ τοίς εκγόνοις αυτού, υπάρχη δέ αυτω κα[ὶ]
προεδρία εν τοίς αγώσι πασι οίς η πόλις τίθ[η]-
σι, καὶ ίνα ο αγωνοθέτης επιμελές ποιήσητα̣[ι]
όπως ανανγελη ο στέφανος, ωι τετίμη-
ται Τελευτίας εν τοίς πρώτοις Διονυσίο[ις],
20 δεδόχθαι Ιασεύσι· επαινέσαι Τελευτίαν
Θευδώρου Κώιον ευνοίας ένεκε τής εις τὴν [πό]-
λιν καὶ στεφανώσαι χρυσέωι στεφάνωι̣ [απὸ]
πλήθους όσου πλείστου έξεστιν εκ τών ν[ό]-
μων αρετής ένεκεν καὶ ευνοίας τής ε vac. ι[ς]
25 τὸ πλήθος τὸ Ιασέων, είναι δέ καὶ προεδρίαν ε[ν]
τοίς αγώσι πασι, υπάρχειν δέ αυτὸν καὶ πρόξεν[ον]
τής πόλεως, δεδόσθαι δέ αυτώι καὶ πολιτείαν μ[ε]-
τέχοντι πάντων ων καὶ τοίς άλλοις πολίταις μέ-
τεστι, επικληρώσαι δέ αυτὸν καὶ επὶ φυλὴν εν τ[οίς]
30 εννόμοις χρόνοις, τὰ δέ αυτὰ υπάρχειν καὶ τοίς εκ̣[γό]-
νοις αυτού, τὸν δέ αγωνοθέτην επιμελές πο[ιή]-
σασθαι όπως ανανγελη ο στέφανος, ωι τετίμη[ται]
Τελευτίας, τής ανανγελίας γινομένης εν
τοί<ς> πρώτοις Διονυσίοις μετὰ τὴν πομπήν· ίνα [δέ]
35 καὶ Κώιοι ειδήσωσι τὴν Τελευτία καλοκαγαθίαν [καὶ]
τὴν Ιασέων ευχαριστίαν, ελέσθαι πρεσβευτ[ήν]·
τὸν δέ αιρεθέντα αφικόμενον πρὸς Κώιους πε[ρί τε]
τής Τελευτία καλοκαγαθίας καὶ τής πρὸς τὸvν [δή]-
μον ευνοίας ενφανίσ[αι καὶ πα]ρακαλείν οικήου̣[ς]
40 καὶ φίλους καὶ συμμά[χους υπάρχ]οντας τής πό[λ]-
[εω]ς φ̣ι̣λ̣ο̣φ̣ρό̣νω̣ς α̣π[οδέξασθαι τὰ] εψηφισμέν[α–]

 

Ὁ δήμος ο Αθηνα[ίων]
βασίλισσαν Στρατον[ίκην]
βασιλέως Αρια(ρ)ά[θου]
αρετής ένεκεν καὶ ευνοίας
5 τής εις εαυτὸν
Αρτέμιδι, [Λητ]οί, Α(π)ό[λλωνι]