1	Ξενοκράτης,
	Θεόπομπος,
	Μνασίλαος.
	vacat
4	ανίκα τὸ Σπάρτας εκράτει δόρυ, τηνάκις είλεν
5	Ξεινοκράτης κλάρωι Ζηνὶ τροπαία φέρειν
	ου τὸν απ’ Ευρώτα δείσας στόλον ουδέ Λάκαιναν
	ασπίδα. “Θηβαίοι κρείσσονες εν πολέμωι”
	καρύσσει Λεύκτροις νικαφόρα δουρὶ τροπαία,
	ουδ’ Επαμεινώνδα δεύτεροι εδράμομεν.

1	Δεξίλεως Λυσανίο Θορίκιος.
	εγένετο επὶ Τεισάνδρο άρχοντος,
	απέθανε επ’ Ευβολίδο
	εγ Κορίνθωι τών πέντε ιππέων.

 

	Τιβερίωι Κλαυδίωι
	Κουιρείναι
	Μενεκράτει ιατρώι
	Καισάρων καὶ ιδίας
5	λογικής εναργούς
	ιατρικής κτίστηι εν
	βιβλίοις ρνϛ δι’ ων
	ετειμήθη υπὸ τών εν-
	λογίμων πόλεων ψηφίσ-
10	μασιν εντελέσι, οι γνώριμοι
	τώι εαυτών αιρεσιάρχηι τὸ ηρώον.

	Ιούλιος Τήρης εξ εκατο[ντάρχου]
	σπείρης αʹ [Φ]λ(αβίας) <Β>έσ(σων) ζών εα[υτω]
	ηρόειον κα[τ]εσκεύασεν καὶ Ου-
	αλερία Αρτέμεινι τη ευσεβεστά-
5	τη γ[υ]ναικὶ καὶ Ιουλίω Ιουλιανω
	ιππ[ε]ί Ῥωμαίων τω υιω καὶ Ιουλ̣ία
	Αρτέμεινι τη θυγατρί
	[Iul]ius Teres ex (centurione) coh(ortis) ∙ I ∙ F̣ḷ(aviae)
	[Bes]sọr(um) ∙ vivo sibi fecit et Vạ[le]-
10	riae Artemini coiugi carissim[ae]
	et Iulio Iuliano equiti Romanọ
	filio suo et Iuliae Artemini filiae.

	Ἣν εσορας στήλην μεστὴν ε-
	σορας, φίλε, πένθους.
	Κάτθανε γὰρ Ζώη ούνομα
	κλησκομένη
5	οκτωκαιδεκέτης, λείψα-
	σα γονεύσι δάκρυα
	καὶ πάπποις τὰ όμοια, ού-
	περ γαίης λίπε πένθη.
	Ἦν δέ γάμω ζευχθε<ί>σα κύ-
10	ησέ τε <τ>έκνον άωρον,
	ού τεχθέντος άφωνος
	λίπεν φάος ηελίοιο.
	Πηνειὸς δέ πατήρ χεύων
	δάκρ<υ> θήκε τόδ᾿ έργον
15	σύν τε φίλη αλόχω, οίς ήν
	τέκνον έν τε κουκ άλλο.
	Ουδέ γὰρ εξ αυτής έσχον
	τέκνον φώ<ς> λιπούσης
	αλλ᾿ άτεκνοι λύπη καρ-
20	τέρεον βίοτον.