αγαθη τύχηι
επεὶ 〚Νέρων〛 Κλαύδιος Καίσαρ Σεβαστὸς
Γερμανικὸς Αυτοκράτωρ, ο αγαθὸς δαίμων τής
οικουμένης, σὺν άπασιν οίς ευεργέτησεν αγα-
5 θοίς τὴν Αίγυπτον τὴν εναργεστάτην πρόνοι̣-
αν ποιησάμενος έπεμψεν ημείν Τιβέριον Κλαύδ[ι]-
ον Βάλβιλλον ηγεμόνα, διὰ̣ δ̣έ̣ τ̣ά̣ς̣ τούτου χ̣[ά]-
ριτας καὶ ευεργεσίας πλημύρουσα πασιν αγαθοίς η̣
Αίγυπτος, τὰς τού Νείλου δωρεὰς επαυξομέ-
10 νας κατ’ έτος θεωρούσα, νύν μαλλον απέλαυ-
σ̣ε τής δικαίας αναβάσεως τού θεού· έδοξε
τοίς απὸ κώμης Βουσείρεως τού Λητο[πολ]ε̣ί̣-
του παροικούσι ταίς πυραμίσι καὶ τοίς ε̣ν̣ αυτ[ω]
καταγεινομένοις τοπογραμματεύσι καὶ κω-
15 μογραμματε̣ύ̣σ̣ι̣ ψη[φίσ]α̣σ̣θαι κ[αὶ αν]αθείναι
στήλην λιθίνην παρὰ̣ [τω]ι μ̣[εγίσ]τ̣ωι θεώ̣ι̣ Ḥλ̣ί̣-
[ω]ι Αρμάχει, εκ τών ενκεχαρ[ρισμ]ένω̣ν̣ α̣γ̣[αθών]
[δηλούσα]ν τὴν πρὸς αυτού[ς ε]υ̣εργεσίαν,
εξ ων επισ[τήσονται καὶ ]τ̣ὴ̣ν̣ π̣ρ̣ὸς όλην τὴ[ν]
20 Αίγυπτον καλοκα[γαθίαν πάντες· αρμό]-
ζει γὰρ τὰς ισοθέους αυτο̣ύ̣ χάρι[τας] ε̣ν̣ε̣στηλ{ει}-
{δ}ωμένας {²⁶ενεστηλωμένας}²⁶ τοίς ιεροίς γράμμασιν αιώνι μνημο-
νεύεσθαι [παντί]. παραγενόμενος γὰρ ημώ̣[ν]
εις τὸν νομὸν καὶ προσκυ̣νήσας τὸν Ηλιο[ν]
25 Ἅρμα̣χιν επόπτην καὶ σωτήρα τήι τε τών πυρ[α]-
μί̣δ̣ω̣ν̣ μεγ̣[αλ]ειότητι καὶ υπερφυία τερφθείς,
[θεασ]άμενός τ̣ε̣ πλείστης ψαμμού διὰ τὸ μήκος
τού [χρόνου] πε․․․․․․․γ̣ον․ν ψ̣άμματα πρώτος
τής ․․․․․․εονι․․․ι— — —α․ θήραι-
30 [ς] — — — — — — — — — — — —αστην
— — —ιεν— — — — — — — — — —ιτου
— — — — — — — — — — — — — — —την
— — — — — — — —θε— — — —μ․․․λει
— — — — — — — — — — — — — — —<ο>
35 [(έτους) —ʹ Νέρωνος] Κλαυδ̣[ίου Καίσαρος Σεβαστο]ύ
[Γερμανικού Αυτοκρά]τ[ορος — — —].
Επὶ στεφανηφόρου Τιβερίου Πανκρατίδου τού
Διοφάντου —— μηνὸς —— Κουρεώνος Σεβαστ[η·]
έδοξεν τη βουλη καὶ τω δήμω, γνώμη στρα-
τηγών καὶ τού γραμματέως τού δήμου κα[ὶ]
5 αρχιερέως τών πατρίων θεών καὶ τών Σε-
βαστών Παμμένους τού Διοκλέους·
επ<ε>ὶ Τιβέριος Κλαύδιος Σεβαστού απελεύ-
θερος Τύραννος, πολείτης ημέτερος, ανὴ[ρ]
δεδοκιμασμένος τοίς θείοις κριτηρίοις
10 τών Σεβαστών επί τε τη τέχνη τής ιατρι-
κής καὶ τη κοσμιότητι τών ἠθών, παραγενόμενος
ις τὴν πατρίδα ανάλογον πεποίηται τὴν επιδη-
μίαν τη περὶ εαυτὸν εν πασι σεμνότητι, προσ-
ενεχθεὶς φ[ι]λανθρώπως πασι τοίς πολείταις
15 ὡς μηδένα υφ’ αυτού παρὰ τὴν αξίαν τού καθ’ ε̣-
αυτὸν μεγέθους επιβεβαρήσθαι, εφ’ οίς η βουλὴ
καὶ ο δήμος αποδεχόμενο[ι] τὸν άνδρα προσ-
ήκον ήγηνται τιμήσαι αυτόν· δεδόχθαι τη
βουλη καὶ τω δήμω τετιμήσθαι Τιβέριον Κλαύ-
20 διον Σεβαστού απελεύθερον Τύραννον καὶ
είναι εν αποδοχη τω δήμω, δεδόσθαι τε αυ-
τω ατέλειαν πάντων <δέ> τών τελών ων κατεσ-
κεύακε εργαστηρίων επὶ τής χώρας ἧς
κώμη Καδυίη.
Τιβερίωι Κλαυδίωι
Κουιρείναι
Μενεκράτει ιατρώι
Καισάρων καὶ ιδίας
5 λογικής εναργούς
ιατρικής κτίστηι εν
βιβλίοις ρνϛ δι’ ων
ετειμήθη υπὸ τών εν-
λογίμων πόλεων ψηφίσ-
10 μασιν εντελέσι, οι γνώριμοι
τώι εαυτών αιρεσιάρχηι τὸ ηρώον.
(1st hand)
ο[μ]ο[λ]ογούσιν αλλή[λ]οις Τρύφων Διονυ[σίου]
τού Τρύφωνος μητρὸς [Θ]αμούν[ιο]ς τή[ς]
Ὀννώφριος καὶ Πτολεμαίο[ς] Παυσιρίωνος
τού Πτολεμαίου μητρὸς Ὠφελούτος τής
5 Θέωνος γέρδιος, αμφότεροι τών απʼ Ὀξυ-
ρύγχων πόλεως, ο μέν Τρύφων εγδεδόσ-
θαι τω Πτολεμαίω τὸν εαυτού υιὸν Θοώ-
νιν μητρὸς Σαραεύτος τής Απίωνος ουδέ-
πω όντα τών ετών επὶ χρόνον ενιαυτὸν
10 ένα απὸ τής ενεστώσης ημέρας, διακονού(ν)-
τα καὶ ποιο[ύ]ντα πάντα τὰ επιτασσόμε-
να αυτω υπὸ τού Πτολεμαίου κατὰ τὴν
γερδιακὴν τέχνην πασαν, <ο δέ Πτολεμαίος κατʼ αυτὸν εκδιδάξειν τὸν παίδα
κατὰ τὴν γερδιακὴν τέχνην> ως καὶ αυτὸς
επισται, τού παιδὸς τρεφομένου καὶ ιμα-
15 τισζομένου επὶ τὸν όλον χρόνον υπὸ
τού πατρὸς Τρύφωνος πρὸς όν καὶ είναι
τὰ δημόσια πάντα τού παιδός, εφʼ ᾧ
δώσει αυτω κατὰ μήνα ο Πτολεμαίος
εις λόγον διατροφής δραχμὰς πέντε
20 καὶ επὶ συνκλεισμω τού όλου χρόνου
εις λόγον ιματισμού δραχμὰς δέκα δύο,
ουκ εξόντος τω Τρύφωνι αποσπαν τὸν
παίδα απὸ τού Πτολεμαίου μέχρι τού
τὸν χρόνον πληρωθήναι, όσας δʼ εὰν εν
25 τούτω ατακτήση ημέρας επὶ τὰς
ίσας αυτὸν παρέξεται [με]τὰ τὸν χρό-
νον ἢ α̣[πο]τεισάτω εκάσ[τ]ης ημέρας
αργυρίου [δρ]αχμὴν μίαν , [τ]ού δʼ αποσπα-
θήναι εντὸς τού χρόν[ου] επίτειμον
30 δραχμὰς εκατὸν καὶ εις τὸ δημόσιον
τὰς ίσας. εὰν δέ καὶ αυτὸ[ς ο] Πτολεμαίος
μὴ εγδιδάξη τὸν παί[δ]α ένοχος
έστω τοίς ίσοις επιτε[ί]μοις. κυρία
η διδασκαλική. (έτους) ιγ Νέ[ρ]ωνος Κλαυδίου
35 Καίσαρος Σεβαστού Γερμανικού
Αυτοκράτορος, μηνὸς Σεβαστού κα.
——
(2nd hand)
Πτολεμαίος [Πα]υσιρίωνος
τού Πτολεμαίου μητρὸς Ὠφε-
λούτος τής Θέωνος έκαστα
40 ποιήσω εν τω ενιαυτω ενί .
Ζωίλος Ὥρου τού Ζωίλου μητρὸς
Διεύτος τής Σω̣κέ̣ω̣ς̣ έγραψα
υπέρ αυτού μὴ ιδότος γράμματα.
έτους τρισκαιδεκάτου Νέρωνος Κλαυδίου Καίσαρος
45 Σεβαστού Γερμανικού
Αυτοκράτο[ρο]ς, μη(νὸς) Σεβαστού κα.
1 άρχοντος Θεοξένο[υ] τού Φιλαιτώλου, μη[ν]ὸς δ[έ]
Δαιδαφορίου, βουλευόντων Ε[πι]νίκου [τού Νικο]-
στράτου, Σατύρου τού Ζωΐλ[ο]υ· χεὶρ Θεοφίλου το[ύ Ευαμέ]-
ρου υπέρ Νικόμαχον Ευδίκου παρόντα καὶ κελεύ[ον]-
5 τα γράψαι υπέρ αυτόν· απέδοτο Νικόμαχος καὶ Νεικ[ὼ]
τω Απόλλωνι τω Πυθίω επ’ ελευθερία σώματα, οίς ονόματα
[Ζ]ωπύρα καὶ τὰ εξ αυτής Παράμον<ον> καὶ Κλέωνα καὶ Ζώπυρον,
[τε]ιμας αργυρίου έκαστον αυτών μ[να]ν τ[εσσά]ρων σ[υ]νευα-
[ρεσ]τέοντος αυτοίς κα<ὶ> τού υιού αυτών Διονυσίου· καὶ τὰν τε[ι]-
10 [μὰν] απέχομεν πασαν. βεβαιωτὴρ κατασταθεὶς υπ’ [αυτών]
κατὰ τοὺς νόμους τας πόλιος Λυ<σ>ίμαχος Νικ<ά>νορος, κα[θ]ὼς επίστευσα<ν> τω θεω τὰν ὠνὰν Ζωπύρα καὶ Παράμο-
νος καὶ Κλέων καὶ Ζώπ<υ>ρος, εφ’ ᾧτε ελεύθεροι είμεν καὶ ανέπαφοι απὸ πάντω<ν> τὸν πάντα βίον.
παραμεινάτωσαν δέ Παράμονος καὶ Κλέων καὶ Ζώπυρος Διονυσίω τὸν τας ζωας αυτού χρόνον
ποιούντες τὸ επιτασσόμενον παν τὸ δυνατόν. ει δέ μὴ ποιέοι[σ]αν, εξουσίαν εχέτω Διονύσιος επι-
15 τειμέων τρόπω ᾧ κα θέλη, πλὰν μὴ πολέων. ει δέ τι πάθοι Διονύσιος τών κατ’ άνθρωπον απο-
λιπὼν τέκνα γνήσια, δότωσαν οι εν τη παραμονη έκαστος δηνάρια εξήκοντα. Ζωπύρα δέ εξουσίαν
εχέτω ποιείν ά κα θέλη, μηδενὶ μηδέν προσήκουσα. ει δέ τις εφάπτοιτο τών προγεγραμμένων σωμ[ά]-
των επὶ κ<α>τα<δ>ουλισμω, βεβαίην παρεχόντω <τω> θεω τὰν ὠνὰν οί τε αποδόμενοι καὶ ο βεβαιω-
τὴρ καὶ οι ιερείς τού Απόλλωνος· ομοίως δέ καὶ ο παρατυχὼν κύριος έστω συλέων καὶ αφαι-
20 ρείμενος εν ελευθερίαν, αζάμιος ὢν καὶ [α]νυπόδικος πάσας δίκας καὶ ζαμίας. εθέμεθα
δέ τὰς ὠνὰς διὰ τού γραμματέως τής πόλεως Μελισσίωνος τού Λαιάδα —— εις τὰ δημό-
σια τής πόλεως γράμματα, τὰν δέ ετέραν ενχαράξας εν τω θεάτρω. χεὶρ Λυσιμάχου τού Νικά-
νορος. γέγονα βεβαιωτὴρ επὶ τὰν προγεγραμ<μ>έναν ὠνὰν κατασταθεὶς υπὸ Νικο-
μάχου τού Ευδίκου. χεὶρ Διονυσίου. συνευαρεστώ τη Παρ<αμ>όνο<υ κ>α<ὶ> τών προγεγραμ<μ>ένων ὠ-
25 ναν. μάρτυρες οί τε ιερείς τού Απόλλωνο[ς] Διονύσιος Αστοξένου, Δάμων Πολεμάρχου· καὶ
ιδιώται Αρχίας Αντιγένους, Νικάνωρ Λυσιμάχου, Εύανδρος Μεγάρτα.
[- – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – -]
TE τὰν πόλιν απὸ τώ̣ν ΚΡ̣Ι̣Τ̣[- – – –  τὰ δ]αμόσια συνφυ̣[λάσ]-
σειν τὰ απὸ προγόνων παραδ̣[εδ]ομένα α[υτα καὶ τὰ δίκαια οφ]είλοντα τηρείσθαι τ̣[ω]
τε δάμω τω Ῥωμαίων καὶ Σεβαστω Καίσαρι· περὶ [δέ τούτων έχοντος] τὰν πλείσταν φροντ[ί]-
δα Επινίκου τού γραμματέος τών συνέδρων [υ]πέρ̣ [τας πόλιο]ς περὶ τών συμφερόν-
5 των, καθὼς καὶ παρ’ όλον τὸν ενιαυτὸν ποιείται, είνεκεν̣ [του ε]πισκευασθήμεν τὰ δα-
μόσια καὶ παρακαλούντος τοὺς διὰ παντὸς ποιούντας τὰ [δί]καια ται πόλει Ἕλλανάς
τε καὶ Ῥωμαίους τοὺς εν αυτα κατοικούντας καὶ εν τω παρόντ[ι] υπολανβάνοντας τὸ
κοινα ασθενές αυτας κατ’ άνδρα υπεχομένους καὶ κατὰ δύναμιν εκ̣πληρούν τὸ βέλ-
τιστον επανγελλομένους εις τὰν επισκευὰν αυτας, εις άν υπέ[σχ]οντο, vacat
10 Τείσαρχος Διονυσίου εις τὰν επισκευὰν τού αρχαίου γυμνασίου υποσχόμε[νος] δει-
νάρια πεντακόσια επεσκεύασε τάν τε ολυμπικὰν στοὰν καὶ τὰν μέσαν vacat
Κράτων Αρχεδάμου τὰν γινομέναν αυτω έξοδον εις τὸ γυμνάσιον εις ξύλα δεινάρια – – –
ακόσια καὶ τὰ γινόμενα αυτω εν τω μετὰ Φιλόστρατον ενιαυτω εις εναγισμὸν Αριστομέ-
νει ταύρου δεινάρια εβδομήκοντα· vacat
15 Τυχαμένης Δορκωνίδα δεινάρια τριακόσια·
Λεύκιος Βέννιος Γλύκων δεινάρια χίλια·
Τείμαρχος Θέωνος δεινάρια διακόσια·
Πόπλιος Ουαλέριος Άνδρων δεινάρια τριακόσια·
Νικήρατος Θέωνος τὸ βουλείον καὶ τὰν ποτ’ αυτω στοὰν επισκευάσειν εκ τού ιδίου βίου·
20 Καλλίας Απολλώνιου τὰν παντόπωλιν στοὰν ὡσαύτως επισκευάσειν·
Μαρκος Αντώνιος Πρόκλος δεινάρια εκατόν·
Ευάμερος Φιλοκράτεος δεινάρια διακόσια·
Πόπλιος Λικήϊος δεινάρια εκατόν·
Πόπλιος Λικίνιος Κέλερ δεινάρια εκατόν·
25 Πόπλιος Φλαμίνιος δεινάρια εκατόν·
Τιβέριος Κλαύδιος Βουκκίων δεινάρια διακόσια πεντήκοντα·
Διονύσιος Αριστομένεος υπέρ Πλεισταρχίαν τὰν ματέρα δεινάρια πεντακόσια εις τὰν επι-
σκευὰν τού ναού τας Δάματρος καὶ τας στοας τας λεγομένας Νικαίου·
Διογένης Διογένεος υπέρ Διογένη καὶ Φιλωνίδαν καὶ Φιλόξενον δεινάρια εκατὸν πεντήκοντα·
30 Τίτος Νίννιος Φιλιππίων δεινάρια πεντήκοντα·
[Α]σκλάπων καὶ Ξενοκράτης οι Τιμοκράτεος δεινάρια εκατόν·
Νικηφόρος Σωτηρίδα μετὰ Σωτηρίδα τού υιού δεινάρια εκατόν·
Δομέτιος τὸν ναὸν επισκευάσειν τού Hρακλέος καὶ Ερμού εν γυμνασίω· Μηνας καὶ Λεύκιος Σάλβιος οι Ζωπύρου επισκευάσειν εν ᾧ
τὸ κρεοπώλιόν εστι καὶ τὰν ποτ’ αυτω στοὰν απὸ δειναρίων τριακοσίων·
35 Λύσων Νικίππου τὸ λογείον τού δεικτηρίου.
Καὶ συμβουλευόντων επαινείν αυτοὺς εφ’ ᾇ έσχηκαν υπέρ τας πόλιος φροντίδος εις τὸν δαμον
τών Ῥωμαίων καὶ ποτὶ τὸν Σεβαστὸν ευνοία, έδοξε τοίς συνέδροις επαινέσαι τοὺς επανγελ[λο]-
μένους επὶ πασι τοίς προγεγραμμένοις· όπως δέ ή διάδηλος α δεδομένα υπ’ αυτών τα πόλει χάρις
αναθείτω παρὰ τὸ Σεβαστείον Επίνικος ο γραμματεὺς τών συνέδρων εκ τών τας πόλιος εισόδων χαρά-
40 ξαι εις στάλαν λιθίναν καθὼς έκαστος υπέσχετο καὶ ότι επὶ γραμματέος συνέδρων Επινίκου· ὡσ-
αύτως δέ καθ’ έκαστον αναθημάτων τελεσθησομένων γινέσθω επιγραφὰ ότι υπέσχετο επὶ γραμ-
ματέως συνέδρων Επινίκου.
Ιουλίαν θεὰν Σεβαστὴν Πρόνοιαν
η βουλὴ η εξ Αρήου πάγου καὶ η βου-
λὴ τών εξακοσίων καὶ ο δήμος
αναθέντος εκ τών ιδίων
5 Διονυσίου τού Αύλου Μαρα-
θωνίου, αγορανομούντων
αυτού τε Διονυσίου Μαρα-
θωνίου καὶ Κοίντου Ναιβίου
Ῥούφου Μελιτέως.
          Ψάφισμα Ἱππία Ἱππία τού Ἱππία Αργείου
    περὶ τας παρακαταθήκας τας Αθάνας.
Ι επ’ ιερέως τας Αθάνας Αριστείδα, τού δέ Ἁλίου Πλε[ι]-
στάρχου  Πα. ιϛ΄.  έδοξε μασ[τ]ροίς καὶ Λινδίοις  Ἱππίας γ΄ Αργ. είπε·
5 επειδὴ συνβαίνει τὰς μέν ποθόδους τὰς Λινδίων υστερείν, τὰ δέ ει[ς]
τὰς θυσίας καὶ παναγύ[ρε]ις αναλ[ώ]ματα πολλάκις επείγειν καὶ τού-
[τ]ω τρόπω τοὺς άρχοντας εις δυ[σχ]ρη̣στίαν ενπείπτειν, συνφέ̣-
ρον δέ εστι Λινδ[ίοι]ς̣ κ[α]ὶ τὰ[ς τώ]ν θεών τειμὰς καὶ τὸ τού [κ]οινού
πρέπον διαφυλά[σσ]εσθαι ό[ν]τος εξ ετοίμου αργυρίου εις τὰς
10 παναγύρεις καὶ τ[ὰ]ς τών θεών τειμάς· Τύχα Αγαθα· δεδό-
χθαι Λινδίοις· κυρωθέντος τούδε τού ψαφίσματος τὸ γεγο-
νὸς περίψαφον τ[ώ]ν ιεροταμιαν Μενεκράτευς καὶ Ασκλαπι-
άδα καὶ Ἁγησάνδρου απὸ τας ιεροταμείας αυτών εκ τας τ[ρι]-
[ε]τίας καὶ εί τι παρειλήφαντι εκ τούτου καὶ εί τί κα παραλάβωντ[ι]
15 [τ]οὶ ενεστακότες ιεροταμίαι Διονύσιος καὶ Καλλίμαχος κα[ὶ]
[Π]υθόδωρος, παραδόντω ιερὸν εις παρακαταθήκαν τας Αθάνα[ς]
[τ]ας Λινδίας καὶ τού Διὸς τού Πολιέως Καλλιστράτω β΄ τω ιερεί
[τ]ας Αθάνας εν[ια]υ̣σίω̣· [ομ]οίως δέ καὶ τοὶ επιστάται τοὶ άρχοντε[ς]
[τ]ὸν επ’ ιερέως Καλλ[ιστρ]άτου καὶ Ῥοδοπείθευς ενιαυ[τὸν]
20 [ελέ]σθων άνδρας [ε΄]  εγ μέν τών ιερατευκότων τ[ας]
[Α]θάνας γ΄, εγ δέ τών̣ [άλλω]ν Λινδίων β΄· τοὶ δέ αιρεθέ[ν]-
[τε]ς παραλαβόντ[ω παρ]ὰ τού ιερέως τας Αθάνας
τού δαμοσίου επ̣[ιστά]ν̣το[ς τ]ὰ αποκείμεν[α εν]
[τ]ω νακορείω χάλκ[ε]α καὶ σιδά̣[ρ]εα καὶ [ε]πιδειξάν[τω]
25 [τ]οίς μαστροίς καὶ Λινδίοι[ς εν τω] μα[στ]ρείω τω ε̣[ν τα]
[π]όλει αγομένω τω – – κα[ὶ αποδ]όσθω α[υ]τὰ παρα[κο]-
[λ]ουθούντων πασι καὶ τών̣ [δα]μοσίων καὶ αποδόμεν̣[οι]
παραδόντω τὸ πεσὸν [α]ργ̣ύ̣ριον [τ]ω ιερεί τας Αθάνα[ς]
[ι]ερὸν ήμειν εν παρακατ̣[αθ]ήκα τας Αθάνας τας Λινδί[ας]
30 καὶ τού Διὸς τού Πολιέω[ς]· επειδὴ δέ καὶ ανδριάντες
[τ]ινές εντι εν τα αναβ[ά]σει καὶ αυτα τα άκρα ανεπίγραφοι καὶ
άσαμοι, συνφέρον δέ [ε]στι καὶ τούτους ήμειν επισάμους επιγρ[α]-
[φ]ὰν έχοντας ότι θεο(ί)ς ανάκεινται, δεδόχθαι Λινδίοις· κυ τούδε
[τ]ού ψα τοὶ αυτοὶ επιστάται μ[ισθω]σάντω εκάστου ανδριάντος τὰν
35 [ε]πιγραφάν, διαχειρο[τονησ]άντων Λινδίων, ει δεί τού ευρίσ-
κοντος κατακυρού[ν ἢ μ]ή, καὶ [εί κ]α [δ]όξη τού ευρίσκοντος κα-
[τ]ακυρούν τὸ πεσὸν αργύριον, [α]πὸ τού[τ]ων καταβαλόμε-
[ν]οι λ[όγ]ον, π[ό]σου ε[κ]ά[σ]το[υ α] επιγραφ[ὰ απε]δόθ[η] παραδόντω ιερὸν
[ή]μ[ειν εις] πα[ρ]ακα[τ]α[θ]ήκαν τας Α[θ]άνας τ[α]ς Λινδία̣ς καὶ τ[ού]
40 [Διὸς τού Πολιέ]ω̣ς̣· [τοὶ δέ] ὠνησά[μ]ε[ν]οι τὰς επιγραφὰς μὴ
[εχόντων εξουσίαν απ]ε[νε]νκεί[ν] εκ τας άκρας ανδριάν[τας]
[τρόπω μηδ]ενὶ μηδέ παρευρέσει μηδεμια ἢ ένοχοι εόντ[ω]
[ασεβεί]α· πο̣ιησάμενοι δέ τὰν αίτησιν εχόντων εξουσ[ίαν]
[μετενεγκ]είν ά κα συνχωρήσωσι διὰ τας αιτήσιος Λίν[δ]ιοι·
front side (recto)
έτους δε̣υτέρου Γαΐου Κ̣α̣ί̣σ̣α̣ρος Σ̣εβαστο̣ύ̣ Γ̣ερμ̣α̣νικού,
Μεσορὴι τρ̣[ι]α̣κάς, εν κώμη Σινα̣ρὺ τής κά̣τ̣ω̣ι το-
παρχίας τού Ὀ̣ξυρυγχ̣ε̣ί̣του. εδάνεισεν̣ Ι̣σ̣χ̣υ̣ρίω\ν/
Διονυσίου Ερμογένει Ερμογένους τού Δ̣η̣μ̣η̣-
5 τ̣ρίου νεω̣τ̣έρωι ⟦  ̣  ̣⟧ καὶ Ερμ̣ί̣α Ζηνοδώ̣ρ̣ο̣υ̣ ν̣ε̣-
ω̣τ̣έρωι α̣[μ]φοτέροις Πέρσαις τής επιγονή̣ς̣ ε̣ν̣
αγυ̣ια αρ̣[γυρίου Σεβαστ]ο̣ύ̣ κ̣[αὶ Π]τ̣ο̣λ̣ε̣[μαι]κού νομ̣ί̣σ̣-
ματο̣ς δρ̣[αχμὰς εκατὸν οκτ]ὼ̣ι κεφαλαίου αίς̣
ουδέν τώ̣[ι καθόλου προσ]ή̣κ̣τ̣α̣ι. αποδότωσαν
10 δέ οι δεδ̣[ανεισμένοι τώι Ι]σχυρίων̣ι τὰς τού
αργυρίου [δραχμὰς εκατὸν ο]κ̣τὼι τη τριακάδι
τού Χοίαχ̣ [τού εισιόντος τρί]του έτους Γαΐου
Καίσαρο[ς Σεβαστού Γερμα]ν̣ικού. εὰν δέ μὴ
αποδώσι̣ [καθὰ γέγραπται, α]π̣οτεισάτωσαν
15 οι̣ δεδαν[εισμένοι τώι Ισχυρίωνι τὸ μέν δά-]
νειον μ[εθʼ ημιολίας, τοὺς δέ τόκους τού υ-]
περπεσό̣[ντος χρόνου τοὺς καθήκοντας, εγγύων]
αλλήλων ε̣[ις έκτισιν όντων, τής πράξεως ούσης τώι]
Ισχυρίων̣[ι έκ τε αυτών καὶ εξ ενὸς καὶ εξ ού]
20 εὰ̣ν̣ αυτών̣ [αιρήται καὶ εκ τών υπαρχόντων αυτοίς]
πάν̣[των καθάπερ εκ δίκης, μὴ ελαττουμένω περὶ]
ώ̣̣̔ [άλλων οφείλει Ερμίας ἢ Ισχυρίωνι ἢ τη γυ-]
ναικὶ αυτ̣ο̣ύ κ̣[α]θʼ ετέρ̣αν̣ ασ̣φ̣[άλειαν. κυρία]
η συνγρα̣φηι. ☓☓☓☓☓ vac. ?
25 (2nd hand) Ερμογένης Ερμογένους καὶ Ερμίας Ζηνοδώρου νεώτερος
δεδα̣ν̣ί̣σμ̣εθα τὰ̣ς τού αρ̣γυρίου δραχμὰς εκατὸν οκτὼι̣
κεφαλαίου καὶ αποδώσομεν διʼ ενγύων αλλήλων
καθότι πρόκειται. (3rd hand) Ερμ̣ί̣ας Ζηνοδώρου νεώτ̣ε̣ρος
καὶ Ερμογένης νεώτερος δεδανείσμεθα τὰς τ̣ο̣ύ̣ {αρ}
30 αργ̣υ̣ρίου δραχμὰς εκατ̣ὸ̣ν οκτὼι  κεφαλαίου καὶ
αποδώσομεν διʼ ενγύω̣ν αλλων καθότι πρόκ̣ε̣ι̣τ̣α̣ι̣,
κατὰ μηδέν ελαττουμένου σ̣ου εν οίς άλλοις οφε̣ί̣λω̣
σοι καθʼ ετέραν ασφάλιαν. (4th hand) Ισχυρ̣ίων Διονυ̣σίου
δεδάνικα καθότι πρόκε̣ι̣ται. έτους δευτέρου Γαΐου̣
35 Καίσαρος Σεβαστού Γερμανικού, Μεσορὴι τριακὰς.
διὰ Αχιλλέως τού πρὸς τώι γραφίωι  κώμης
Σιναρὺι καὶ ετέρων τό̣πων κε̣χ̣ρημάτισ̣τ̣αι.
back side (verso)
(1st hand) έτους β Γαΐου Κ̣α̣ί̣[σ]α̣ρ̣[ο]ς̣ Σ̣ε̣β̣α̣σ̣τ̣ο̣ύ̣ Γερμανικού,
Μεσορὴ λ̣. (δραχμών) ρη. Ισχυρίωνος̣
40 τού Διονυσίου πρ(ὸς) Ερμογένην καὶ Ερμίαν.